Барыс Віктаравіч Тамашэўскі
| Барыс Віктаравіч Тамашэўскі | |
|---|---|
| руск.: Борис Викторович Томашевский | |
| Род дзейнасці | літаратуразнавец, тэкстолаг, перакладчык, пісьменнік, выкладчык універсітэта |
| Дата нараджэння | 17 (29) лістапада 1890[1][2] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 24 жніўня 1957[1][3][…] (66 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства |
|
| Жонка | I. N. Medvedeva[d] |
| Дзеці | Q56307088? |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Член у | |
.svg){kind=small}
Барыс Віктаравіч Тамашэўскі (17 (29) лістапада 1890, Санкт-Пецярбург — 24 жніўня 1957, Гурзуф) — савецкі літаратуразнаўца, тэарэтык верша і тэкстолаг, даследчык творчасці Пушкіна, перакладчык, пісьменнік, член Саюза савецкіх пісьменнікаў, загадчык рукапіснага аддзела і Сектара пушкіназнаўства Пушкінскага дома.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
З-за ўдзелу ў палітычных сходках пасля заканчэння гімназіі (1908) не змог паступіць у Політэхнічны інстытут. Скончыў Льежскі ўніверсітэт (1912) з дыпломам інжынера-электрыка. Слухаў лекцыі ў Сарбоне.
Пасля вяртання ў Расію з 1912 па 1916 год вучыўся ў Пецярбургскім політэхнічным інстытуце на электра-механічным аддзяленні. У 1915 годзе выступіў з першымі публікацыямі па інжынерных пытаннях і на тэмы літаратуры. Зблізіўся з часопісам «Апалон». Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне, ваяваў на аўстрыйскім фронце (1915—1918). Па заканчэнні вайны служыў у Маскве чыноўнікам статыстычных аддзелаў розных гаспадарчых устаноў. Зблізіўся з членамі Маскоўскага лінгвістычнага гуртка і ўступіў у «Таварыства вывучэння тэорыі паэтычнай мовы» (ОПОЯЗ).
Пераехаўшы ў Петраград (1921), стаў супрацоўнікам Інстытута рускай літаратуры (Пушкінскі дом) і пачаў чытаць лекцыі па тэксталогіі, тэорыі літаратуры і творчасці А. С. Пушкіна ў Дзяржаўным інстытуце гісторыі мастацтваў. З 1924 г. выкладаў на кафедры рускай літаратуры Ленінградскага ўніверсітэта (прафесар з 1942).
Падчас кампаніі супраць «фармальнай школы» быў звольнены з філалагічных навучальных і навуковых устаноў (1931). Працаваў выкладчыкам прыкладной матэматыкі ў Інстытуце шляхоў зносін. У сувязі са стагоддзем з дня смерці А. С. Пушкіна (1937) атрымаў магчымасць вярнуцца да філалагічнай дзейнасці.
Дачка Зоя (1922—2010) — архітэктар, сын Мікалай (1924—1993) — літаратуразнаўца, перакладчык.
Зноскі
- ↑ а б в г д Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1962.
- ↑ Томашевский, Борис Викторович // Писатели современной эпохи: Био-библиографический словарь русских писателей XX века / под ред. Б. П. Козьмин — М.: 1928. — Т. 1. — С. 250. — 287 с.
- ↑ а б в Томашевский Борис Викторович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1