Баянгол (Закаменскі раён)
Сяло
| ||||||||||||||||||||||||||||
Баянгол (бур. Баян гол — багатая даліна) — сяло (у 1949—2003 — пасёлак гарадскога тыпу) у Закаменскім раёне, Бурація, Расія[1].
Геаграфія
[правіць | правіць зыходнік]Сяло размешчана ў горна-тайговай мясцовасці, за 65 км ад горада Закаменска, за 263 км ад чыгуначнай станцыі Джыда і за 425 км ад горада Улан-Удэ. Па паўночнай ускраіне сяла працякае рэчка Мылінка.
Баянгол, нараўне з улусамі Бортай, Мыла, Цаган-Морын, уваходзіць у «верхні куст» Закаменскага раёна[2].
Клімат
[правіць | правіць зыходнік]У мясцовасці, дзе знаходзіцца Баянгол, клімат рэзка кантынентальны. Зіма халодная, з сухім марозам і малой колькасцю снегу.
Вясна ветраная, з замаразкамі, амаль без ападкаў. Лета кароткае, з гарачымі днямі і прахалоднымі начамі, з багатымі ападкамі ў ліпені і жніўні[3].
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]Колькасць жыхароў — 1,112 (2017 год)
Нацыянальны склад
[правіць | правіць зыходнік]Насельніцтва шматнацыянальнае — бураты, рускія, украінцы, татары, немцы і іншыя.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Пасёлак Баянгол заснаваны ў 1930-я гады ў мясцовасці, дзе паляўнічы-следапыт Шампі Ямпілаў выявіў паверхневыя ўзоры пакладаў вугалю. У тыя ж гады ў пасёлку Джыдабуд (цяпер Закаменск) будаваўся Джыдзінскі вальфрама-малібдэнавы камбінат для абарончых патрэб СССР, месца размяшчэння якога знаходзілася ўдалечыні ад чыгунак і ліній электраперадач.
Такім чынам, мясцовы вугаль аказаўся вельмі запатрабаваным будучаму камбінату і адразу ж пачалося будаўніцтва вугальных шахт і адкрытага разрэзу «Сангіна».
Для працоўных і шахцёраў, якія прыехалі з розных куткоў СССР, быў пабудаваны пасёлак Баянгол. У 1942 годзе на базе Баянгольскага вугальнага радовішча запушчана ў эксплуатацыю часовая электрастанцыя (ЦЭС), магутнасцю 1,5 тыс. конскіх сіл, і лінія электраперадачы Баянгол — Гарадок.
У гады Вялікай Айчыннай вайны на кожным трэцім савецкім танку была браня, выплаўленая са сплаваў Джыдакамбіната, у чым прымалі непасрэдны ўдзел жыхары Баянгола. Баянгол быў шматнацыянальным пасёлкам. Разам з буратам і рускімі, сюды прыехалі і працавалі ўкраінцы, беларусы, татары, чувашы і інш.
З пачаткам вайны ў 1941 годзе ў пасёлак у прымусовым парадку былі дэпартаваны немцы з Паволжа і іншых раёнаў СССР.
З кастрычніка 1945 года ў Баянгол пачалі завозіць японскіх ваеннапалонных, былых салдат і афіцэраў разгромленай Квантунскай арміі. Максімальная колькасць японцаў даходзіла да 1035 чалавек. Ваеннапалонныя працавалі ў вугальных шахтах, а таксама на будаўніцтве Баянгольскай ЦЭС. У кастрычніку 1948 года лагер японскіх ваеннапалонных у Баянголе быў зачынены. Японцы былі вывезены ў іншыя раёны Бураціі і СССР[4].
30 мая 1949 года ўтвораны працоўны пасёлак Баянгол.
Савецкія гады былі самымі спрыяльнымі для сацыяльна-эканамічнага развіцця пасёлка. Былі пабудаваны каменная 3-павярховая школа на некалькі соцень вучняў, пасялковая бальніца, дзіцячы сад, клуб, некалькі магазінаў, дзіцячы дом-інтэрнат, а таксама добраўпарадкаваныя шматкватэрныя дамы. У тыя гады насельніцтва пасёлка дасягала 5-7 тысяч жыхароў.
Дзіцячы дом-інтэрнат
[правіць | правіць зыходнік]У 1990-х гадах, пасля роспуску СССР, закрыўся Джыдзінскі ВМК, што наўпрост адбілася на эканоміцы пасёлка. Спынілі працу шахты, разрэз, ЦЭС. Пачаўся адток насельніцтва.
12 лістапада 2003 года пасёлак гарадскога тыпу Баянгол быў пераўтвораны ў сяло, якое ўтварае асобнае сельскае паселішча.
Эканоміка
[правіць | правіць зыходнік]З роспускам СССР у 1991 годзе прадукцыя Джыдзінскага ВМК стала неканкурэнтаздольнай, бо найбліжэйшая ветка чыгункі знаходзілася за больш як 200 км ад Закаменска. У савецкі час на транспартныя выдаткі ўвагі не звярталі. Але ў рынкавай эканоміцы такія выдаткі сталі накладнымі.
У выніку камбінат праз некалькі гадоў збанкрутаваўся. Гэта наўпрост ударыла і па баянгольскіх шахцёрах і энергетыках.
Пасёлак Баянгол пачаў павольна, але пэўна згасаць — пачаўся адток жыхароў пасёлка праз беспрацоўе ў іншыя гарады і рэгіёны. У 1990-х гадах спынілі працу шахты, разрэз Сангіна і сама Баянгольская ЦЭС. У наш час ад ЦЭС засталіся руіны.
Цяпер галоўныя працадаўцы — Баянгольскі дзіцячы дом, сярэдняя агульнаадукацыйная школа, дзіцячы сад, пошта, АТС і ўпраўленне ЖКГ.
Прыродныя рэсурсы
[правіць | правіць зыходнік]Тэрыторыя вёскі Баянгол знаходзіцца ў горна-тайговай мясцовасці, у зоне рызыкоўнага земляробства.
Флора
[правіць | правіць зыходнік]Раслінны свет вакол Баянгола вельмі багаты. Тут расце лістоўніца, бяроза, кедр, брусніцы, буякі, суніцы, чорныя парэчкі, чарніцы, кісліцы, грыбы — маслякі, груздзь, падбярозавік, рыжык, шыпшыннік, чаромхі і г. д.
У лугах растуць разнастайныя віды траў і кветак.
Фаўна
[правіць | правіць зыходнік]Тайга вакол вёскі Баянгол поўная разнастайнымі прадстаўнікамі жывёльнага свету. Тут насяляюць казулі, вавёркі, зайцы, кабаны, ізюбры, кабарга, рысі, собалі, суркі, тарбаганы.
Свет драпежнікаў прадстаўлены мядзведзямі, лісамі і ваўкамі.
З птушак тут насяляюць жураўлі, каршуны, арлы, глушцы, рабчыкі, курапаткі і інш.
Галерэя
[правіць | правіць зыходнік]-
Будынак Баянгольскай адміністрацыі
-
Дом-інтэрнат
-
Бальніца ў Баянголе
-
Будысцкая ступа ў Баянголе
-
Будынак школы
-
Дзіцячая пляцоўка, пабудаваная вясной 2018 года