Бернхард Бішаф

Бернхард Бішаф
ням.: Bernhard Bischoff
Дата нараджэння	20 снежня 1906(1906-12-20)
Месца нараджэння	Альтэндорф[d], Альтэнбург, Саксен-Альтэнбург[d]
Дата смерці	17 верасня 1991(1991-09-17) (84 гады)
Месца смерці	Мюнхен, Верхняя Баварыя, Баварыя, Германія
Грамадзянства	Германія
Род дзейнасці	гісторык, медыявіст, філолаг, выкладчык універсітэта, палеограф, класіцыст, філолаг-класік
Навуковая сфера	палеаграфія
Месца працы	Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна Універсітэт Эрлангена — Нюрнберга
Навуковы кіраўнік	Пауль Леман[d]
Член у	Германскі археалагічны інстытут Баварская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Акадэмія надпісаў і прыгожай славеснасці[d] Каралеўская акадэмія славеснасці, гісторыі і антыкварыяту[d] Амерыканская акадэмія медыевістыкі[d]
Узнагароды	Q110793068? ганаровы доктар Оксфардскага ўніверсітэта[d] honorary doctor of the University of Milan[d]

Бернхард Бішаф (ням.: Bernhard Bischoff; 20.12.1906, Цюрынгія — 17.09.1991, Мюнхен) — нямецкі гісторык, палеограф, філолаг, выкладчык. Прафесар.

Біяграфія

Доктарскую ступень атрымаў у 1933 годзе пад кіраўніцтвам Пауля Лемана.

З 1947 года выкладаў у Мюнхенскім універсітэце, дзе замяніў свайго настаўніка, з 1974 года эмерыт.

Член Баварскай акадэміі навук (1956), Ірландскай каралеўскай акадэміі (1957), Германскага археалагічнага інстытута (1962), Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1968). Член-карэспандэнт Брытанскай акадэміі (1960).

Ганаровы доктар універсітэтаў Дубліна, Оксфарда, Кембрыджа і Мілана. Сярод вучняў — Міхаэль Бернхард.