Перайсці да зместу

Валерыянэ Яраслававіч Гвілія

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Валерыяне Гвілія)
Футбол
Валерыянэ Гвілія
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Валерыянэ Яраслававіч Гвілія
Нарадзіўся 24 мая 1994(1994-05-24)[1][2] (30 гадоў)
Грамадзянства  Грузія
 Украіна (2011—2015)
Рост 182 см
Вага 80 кг
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб няма
Маладзёжныя клубы
2011—2012 Украіна Металіст (Харкаў)
Клубная кар’ера[* 1]
2012—2015 Украіна Металург (Запарожжа) 26 (1)
2016 Беларусь Мінск 15 (4)
2016—2017 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 23 (5)
2018—2019 Швейцарыя Люцэрн 23 (2)
2019 →  Польшча Гурнік (Забжэ) 17 (1)
2019—2021 Польшча Легія (Варшава) 54 (8)
2021—2023 Польшча Ракаў (Чэнстахова) 22 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
2015 Украіна Украіна (да 21) 4 (0)
2016 Грузія Грузія (да 21) 4 (0)
2016— Грузія Грузія 44 (3)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 31 студзеня 2023.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 31 студзеня 2023

Валерыянэ Гвілія (нар. 24 мая 1994, Зугдзідзі, Грузія) — грузінскі футбаліст, паўабаронца нацыянальнай зборнай Грузіі.

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Зугдзідзі (Грузія). У 16 гадоў пераехаў ва Украіну, паўтара года прабыў у харкаўскім «Металісце», пасля чаго ў 2012 годзе перабраўся ў Запарожжа[4]. Гуляў у юнацкай і моладзевай камандах мясцовага «Металурга». Ва ўкраінскай Прэм’ер-лізе дэбютаваў 15 жніўня 2014 года ў гульні супраць днепрапятроўскага «Дняпра», замяніўшы ў другім тайме Ігара Журахоўскага[5]. З вясны наступнага года Гвілія стаў паўнапраўным іграком асноўнай каманды «Металурга»[6]. 24 лістапада 2015 года было абвешчана аб спыненні працоўных адносін паміж іграком і «Металургам» па ўзаемнай згодзе бакоў[7].

У лютым 2016 года прыбыў на прагляд у беларускі клуб «Мінск», з якім у сакавіку падпісаў кантракт[8]. У складзе «Мінска» стаў адным з ключавых ігракоў, гуляў на пазіцыі атакуючага паўабаронцы. 4 ліпеня 2016 года было абвешчана аб пераходзі Гвіліі ў склад чэмпіёна Беларусі — барысаўскі БАТЭ[9], дзе Валерыянэ таксама хутка замацаваўся ў аснове. У сезоне 2017 стаў радзей з’яўляцца на полі, згуляў у 9 матчах чэмпіянату, 4 матчах Кубка Беларусі, адным матчы Лігі чэмпіёнаў і Суперкубку Беларусі.

У студзені 2018 года перайшоў у швейцарскі клуб «Люцэрн»[10]. У студзені 2019 года быў арандаваны польскім клубам «Гурнік» з Забжэ.

У чэрвені 2019 года падпісаў двухгадовы кантракт з варшаўскай «Легіяй»[11]. Разам з клубам двойчы стаў чэмпіёнам Польшчы. У жніўні 2021 года ў якасці свабоднага агента перайшоў у чэнстахоўскі «Ракаў». Пакінуў клуб па пагадненні бакоў у студзені 2023 года.

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

У чэрвені 2015 года быў выкліканы трэнерам моладзевай зборнай Украіны Сяргеем Кавальцом для ўдзелу ў Мемарыяле Лабаноўскага[12]. На гэтым турніры «жоўта-сінія» занялі другое месца, саступіўшы ў серыі пасляматчавых пенальці аднагодкам са Славеніі. Пасля турніру Лабаноўскага ўкраінская каманда адправілася ў Аўстрыю, дзе двойчы саступіла аднагодкам з Чэхіі[13][14]. Гвілія прыняў удзел ва ўсіх чатырох матчах.

У пачатку 2016 года вярнуў грузінскае грамадзянства, і 3 чэрвеня 2016 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Грузіі ў матчы супраць Швецыі (2:3). 6 кастрычніка 2016 года ўпершыню згуляў за нацыянальную зборную Грузіі ў матчы супраць Ірландыі (0:1).

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Valeriane Gvilia // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Valerian Gvilia // FBref
  3. ↑ 90minut.pl — 2003. Праверана 23 верасня 2022.
  4. ↑ Валериане Гвилия: «Хочется вернуть праздник на трибуны нашего стадиона» (руск.)(недаступная спасылка). ФК «Металлург» Запорожье (12 чэрвеня 2015). Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 20 сакавіка 2016.
  5. ↑ Гвилия дебютировал в составе первой команды «Металлурга» (руск.)(недаступная спасылка). ФК «Металлург» Запорожье (16 жніўня 2014). Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 20 сакавіка 2016.
  6. ↑ Поздравляем, Вако! (руск.). ФК «Металлург» Запорожье (24 мая 2015). Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 20 сакавіка 2016.
  7. ↑ Гвилия и Жураховский покидают «Металлург» (руск.)(недаступная спасылка). ФК «Металлург» Запорожье (24 лістапада 2015). Архівавана з першакрыніцы 25 лістапада 2015. Праверана 20 сакавіка 2016.
  8. ↑ "Минск" объявил о подписании контракта с Валериане Гвилия. football.by.
  9. ↑ Валериане Гвилия подписал контракт с БАТЭ. football.by.
  10. ↑ Валериане Гвилия перешел в швейцарский "Люцерн". football.by.
  11. ↑ Экс-хавбек БАТЭ и "Минска" Гвилия перешел в "Легию". football.by.
  12. ↑ Молодёжная сборная Украины: заявка на Мемориал Лобановского (руск.). ФФУ (27 мая 2015). Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2015. Праверана 20 сакавіка 2016.
  13. ↑ Молодёжная сборная Украины крупно уступила чехам (руск.). ФФУ (7 чэрвеня 2015). Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 20 сакавіка 2016.
  14. ↑ Молодёжная сборная Украины вновь уступила чехам (руск.). По материалам официального сайта Федерации футбола Чехии (9 чэрвеня 2015). Архівавана з першакрыніцы 2 жніўня 2015. Праверана 20 сакавіка 2016.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
У Вікіцытатніку ёсць старонка па тэме Валерыяне Гвілія
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Валерыянэ_Яраслававіч_Гвілія&oldid=4758861"