ФК Мінск

Мінск
Поўная назва	ДУФКіС ФК «Мінск»
Заснаваны	2006
Горад	Мінск, Беларусь
Стадыён	Стадыён ФК «Мінск» Умяшчальнасць: 3000
Уладальнік	Мінскі гарадскі выканаўчы камітэт, Аляксандр Кернажыцкі як Старшыня папячыцельскага савета
Старшыня	Андрэй Васілевіч
Галоўны трэнер	Сяргей Яромка
Чэмпіянат	Вышэйшая ліга
2022	6 месца
Сайт	Афіцыйны сайт
Асноўная форма Гасцявая форма

«Мінск» — беларускі футбольны клуб з горада Мінск, заснаваны ў 2006 годзе на базе клуба «Змена». У цяперашні час выступае ў Вышэйшай лізе чэмпіянату Беларусі.

Гісторыя

Футбольная школа моладзі

19 чэрвеня 1954 года паводле загаду старшыні Камітэта па фізічнай культуры і спорту на базе інстытуту спорту была створана футбольная школа моладзі. Падобныя школы былі створаны і ў іншых гарадах краіны, гэта значыць у Маскве, Ленінградзе, Кіеве, Тбілісі і Ташкенце. Першапачаткова каманда ўдзельнічала ў спаборніцтве на прызы газеты «Знамя юнацтва», якая на той момант мела назву «Сталінская моладзь».

Амаль адразу каманда ўзяла ўдзел у розыгрышу чэмпіянату БССР, які на той момант праходзіў у тры этапы. Добра згуляўшы ў першы двух папярэдніх этапах, каманда атрымала права выступаць у фінальным розыгрышы, які праходзіў у Віцебску, і на якім сабралася сем калектываў. Атрымаўшы пяць перамог з шасці гульняў клуб стаў чэмпіёнам рэспублікі, а сімвалічны спіс лепшых 33 гульцоў спаборніцтва на трэць занялі гульцы футбольнай школы моладзі.

Пасля сенсацыйнай перамогі, мінскі «Спартак», адна з найлепшых камандаў рэспубліканскага ўзроўню, перацягнуў да сябе амаль увесь асноўны склад футбольнай школы, з-за чаго на наступны год вынікі каманды значна паслабелі. То бок у сезоне 1956 года клуб заняў чацвертае месца з васьмі ўдзельнікаў. Адразу пасля рэспубліканскіх спаборніцтваў, каманда футбольнай школы ўдзельнічала ў спаборніцтве футбольных школаў, якое праходзіла ў Ленінградзе. Клуб заняў апошняе месца. Сезон 1957 года зноў меў паэтапны характар, клуб даволі лёгка прайшоў першы этап, атрымаўшы перамогу ў сваёй зоне, але на другім і трэцім этапе некалькі паразаў надалі магчымасці клубу заняць зноў толькі чацвёртае месца. У той жа год каманда ўзяла ўдзел у першынстве Савецкага Саюза сярод футбольных школаў моладзі. Спаборніцтвы праходзілі з 4 па 29 ліпеня ў Харкаве, і мінскі калектыў заняў другое месца, адзначыўшыся пры гэтым добрай фізічнай падрыхтоўкай, аднак тэхнічнае майстэрства гульцоў было ацэнена спецыялістамі як недастатковае. Найлепшым паўабаронцам турніру быў прызнаны гулец мінскай футбольнай школы Эдуард Зарэмба.

Пасля турніру клуб зноў зведаў страты ў сваім складзе, гэта значыць у мінскі «Спартак» перайшлі таленавітыя гульцы Эдуард Зарэмба і Леанід Гарай. Усяго клуб разлучыўся з шаснацаццю гульцамі. У сезоне 1958 года чэмпіянату БССР каманда зноў з лёгкасцю прайшла першы этап, але другі этап стаў непераадольным для калектыву, у выніку чаго каманда заняла толькі сёмы радок, пасля чаго ўдзелу ў чэмпіянаце БССР каманда больш не прымала.

Каманда падрыхтоўкі моладзі

З 1959 года паводле пастановы камітэта па фізічнай культуры і спорту пры камандах майстраў былі створаны групы для падрыхтоўкі маладых гульцоў. Такім чынам футбольная школа моладзі была перададзена пад кіраўніцтва Мінскага гарадскога савета саюза спартыўных таварыстваў і арганізацый. Каманда займалася падрыхтоўкай гульцоў для рэспубліканскіх каманд, а таксама брала ўдзел у моладзевых спаборніцтвах краіны і горада. У 1981 годзе ў Мінску для футбольнай школы моладзі быў пабудаваны спартыўны комплекс, які налічваў васямнаццаць футбольных пляцовак, што не мела аналагаў у Савецкім Саюзе. На наступны год каманда была рэарганізавана ў дзіцяча-спартыўную школу алімпійскага рэзерву Мінгарспарткамітэту (ДСШАРМ). У 1987 годзе каманда атрымала назву «Змена».

У 1990 годзе была здзейснена спроба вярнуць каманду ў дарослы футбол. «Змена» прыняла ўдзел у розыгрышу другой лігі чэмпіянату БССР, аднак у выніку заняла толькі дванаццатае месца. У той жа час адным з трэнерам пачаў працаваць у клубе Людас Румбуціс. У 1991 годзе ў той жа лізе клуб заняў дзявяты радок.

«Змена»

Сезон 1992 года клуб праводзіў ужо ў трэцяй лізе чэмпіянату Беларусі па футболе. Сезон склаўся вельмі ўдала, дзякуючы маладым і перспектыўным гульцам, а таксама Румбуцісу, які акрамя трэнерскіх абавязкаў, яшчэ і выходзіў гуляць за каманду ў якасці гульца. «Змена» адразу заняла першае месца і атрымала права гуляць у дывізіёне вышэй. Пасля ўдалага сезона клуб зведаў страты ў складзе, гэтак найбольш таленавітыя гульцы перайшлі ў іншыя клубы, на іх месца прыйшла іншая моладзь.

Наступны сезон зноў пачаўся вельмі ўдала, клуб быў адным з лідараў лігі да сярэдзіны чэмпіянату, аднак у другой палове сезона, значна страціў свае пазіцыі і, у выніку, скончыў сезон на восьмым месцы. Па заканчэнні сезона ў мінскае «Тарпеда» перайшлі Сяргей Паўлюковіч і Сяргей Шалай. Андрэй Лабанаў і Андрэй Шыла былі запрошаныя ў «Дынама-93», а Віталь Рагожкін у віцебскі КІМ.

Новы сезон стаў расчараваннем для клуба, страціўшы вялікую колькасць гульцоў, каманда не здолела аказваць супраціўленне іншым клубам, у выніку чаго клуб акупаваў апошні радок выніковай табліцы і быў вымушаны перайсці ў дывізіён ніжэй. У трэцяй лізе клуб адразу стаў аўтсадэйрам, скаціўшыся на апошні радок табліцы, аднак узімку трэнерам клуба стаў Эдуард Малафееў, які здолеў падняць клуб на сёмы радок выніковай табліцы. Сярод гульцоў клуба таго сезона варта адзначыць Васіля Хамутоўскага, Мікалая Рындзюка, Мікалая Бранфілава і Аляксандра Баранава, якія ў будучыні сталі гульцамі ўзроўня Вышэйшай лігі чэмпіянату Беларусі. У 199 годзе Малафееў з’ехаў у Расію, дзе яму прапанаваў месца трэнера цюменскі «Дынама-Газавік», а тым часам каманда правяла сезон на сярэднім узроўні, а ўжо на наступны год гульцы разышліся па розным клубам Беларусі. Больш усяго на футбалістах «Змены» нажыўся зноў створаны клуб БАТЭ. З 1996 па 2002 гады клуб удзелу ў чэмпіянаце Беларусі не браў, толькі аднойчы з’явіўся ў розыгрышы Другой лігі чэмпіянату Беларусі, заняўшы ў ім апошні радок. У 1997—1999 гадах клуб з’яўляўся фарм-клубам БАТЭ пад назвай «Змена-БАТЭ».

«Мінск»

У 2006 годзе на базе «Змены», якая на той час выступала ў Першай лізе, быў заснаваны клуб «Мінск», які адразу стаў пераможцам Першай лігі. У сезоне 2007 клуб упершыню выступаў у Вышэйшай лізе, аднак заняў 14 месца і зноў выбыў у Першую лігу, адкуль вярнуўся праз год. У 2010 годзе клуб упершыню заваяваў бронзавыя медалі чэмпіянату Беларусі, а ў 2013 годзе стаў пераможцам Кубка Беларусі.

Папярэднія назвы

• 1954—1959: ФШМ
• 1987—1996: «Змена»
• 1997—1999: «Змена-БАТЭ»
• 2001—2005: «Змена»
• з 2006: «Мінск»

Дасягненні

БССР

• Чэмпіён БССР: 1955

Рэспубліка Беларусь

• Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2010
• Пераможца Першай лігі Беларусі: 2006, 2008
• Пераможца Другой лігі Беларусі: 1992, 2004
• Пераможца Кубка Беларусі: 2013

Цяперашні склад

Станам на сакавік 2023 года, згодна з афіцыйным сайтам клуба.

№ Паз. Імя Нар. 30 Бр Уладзімір Пяцігорац 1990 31 Бр Аляксандр Нячаеў 1994 92 Бр Станіслаў Болдыш 2004 3 Аб Іван Тарабеш 2003 4 Аб Глеб Якушэвіч 2002 5 Аб Валянцін Дзіхціеўскі 2003 14 Аб Уладзіслаў Граковіч 2005 15 Аб Максім Касараб 2003 22 Аб Глеб Гурбан 2001 60 Аб Аляксей Туманаў 2003 72 Аб Фёдар Федаровіч 2006 2 ПА Арсеній Мігдалёнак 2003 6 ПА Юлій Кузняцоў 2003

№ Паз. Імя Нар. 7 ПА Кірыл Забелін 2002 9 ПА Ягор Лапун 1999 13 ПА Данііл Душэўскі 2004 20 ПА Ігнат Прановіч 2003 23 ПА Георгій Чэкурышвілі 2004 77 ПА Яўген Малашэвіч 2002 78 ПА Кірыл Чарнавок 2003 80 ПА Дзмітрый Дзенісенка 2006 87 ПА Радзівон Пячура 2004 11 Нап Сямён Пяньчук 2001 35 Нап Цімафей Сіманенка 2006 47 Нап Цімафей Мартынаў 2005

Ігракі ў арэндзе

№ Паз. Імя Нар. Аб Арцём Бруй (у «Нафтане» да снежня 2023 года) 2003 ПА Кірыл Ганчарык (у «Астраўцы» да снежня 2023 года) 2004 ПА Артур Кузьміч (у «Макслайне» да снежня 2023 года) 2003

Рэзервовы склад

№ Паз. Імя Нар. Бр Уладзіслаў Драневіч 2003 Бр Марат Тарасюк 2003 Аб Станіслаў Альхоўскі 2003 Аб Багдан Веташкін 2003 Аб Мікалай Мікуліч 2003 ПА Валянцін Бандарэнка 2005 ПА Арцём Віктарчык 2004 ПА Даніла Гарбуз 2004 ПА Ілья Дземідовіч 2004

№ Паз. Імя Нар. ПА Артур Назаранка 2004 ПА Сяргей Тарайковіч 2002 81 ПА Ілья Бандарэнка 2005 Нап Леў Бакланаў 2003 Нап Павел Івашын 2004 Нап Арсеній Пракапенка 2004 Нап Мікалай Ульянцаў 2003 Нап Аляксандр Шкаляр 2004

Трэнерскі штаб

• Сяргей Яромка (нар. 1967) — галоўны трэнер
• Ігар Гарэлаў (нар. 1972) — трэнер
• Павел Пласконны (нар. 1985) — трэнер дубля
• Сяргей Сасноўскі (нар. 1981) — трэнер
• Сяргей Шалай (нар. 1974) — трэнер брамнікаў
• Валерый Андрыеўскі (нар. 1972) — галоўны трэнер дубля
• Віктар Ігнацьеў (нар. 1972) — трэнер дубля
• Аляксей Тараканаў (нар. 1996) — трэнер дубля

Статыстыка выступленняў

Чэмпіянат і Кубак Беларусі

Сезон	Ліга	М	Г	В	Н	П	Галы	Ачкі	Кубак	Заўвагі
1992	Трэцяя (Д3)	1	15	10	1	4	49–15	21	1/16 фіналу	Выхад у Другую лігу
1992/93	Другая (Д2)	8	30	12	6	12	42–50	30	1/32 фіналу
1993/94	Другая (Д2)	15	28	3	7	18	15–50	13	1/16 фіналу	Вылет у Трэцюю лігу
1994/95	Трэцяя — Б (Д3)	7	22	8	3	11	23–35	19
1995	Трэцяя — Б (Д3)	4	12	6	1	5	23–14	19
1996
1997	Трэцяя — А (Д3)	6	26	12	2	12	52–46	38
1998	Другая — А (Д3)	4	26	14	7	5	55–23	49		Змена назваў ліг
1999	Другая — А (Д3)	2	24	16	3	5	54–22	51
2000
2001	Другая (Д3)	18	34	1	1	32	13–119	4
2002
2003	Другая (Д3)	5	22	12	4	6	50–26	40
2004	Другая (Д3)	1	24	19	1	4	55–17	58	1/16 фіналу	Выхад у Першую лігу
2005	Першая (Д2)	5	30	14	8	8	31–23	50	1/16 фіналу
2006	Першая (Д2)	1	26	17	5	4	44–13	56	Паўфінал	Выхад у Вышэйшую лігу
2007	Вышэйшая (Д1)	14	26	4	9	13	18–34	21	1/8 фіналу	Вылет у Першую лігу
2008	Першая (Д2)	1	26	23	2	1	72–11	71	1/8 фіналу	Выхад у Вышэйшую лігу
2009	Вышэйшая (Д1)	9	26	11	3	12	33–26	36	1/8 фіналу
2010	Вышэйшая (Д1)	3	33	18	6	9	59–32	60	Чвэрцьфінал
2011	Вышэйшая (Д1)	9	33	8	11	14	33–40	35	Фіналіст
2012	Вышэйшая (Д1)	6	30	11	6	13	36–46	39	Пераможца
2013	Вышэйшая (Д1)	9	32	10	8	14	36–40	38	Паўфінал
2014	Вышэйшая (Д1)	7	32	16	4	12	45–36	52	1/16 фіналу
2015	Вышэйшая (Д1)	6	26	12	4	10	29–28	40	Паўфінал
2016	Вышэйшая (Д1)	4	30	15	8	7	49–24	53	Чвэрцьфінал
2017	Вышэйшая (Д1)	14	30	3	14	13	19–39	23	1/8 фіналу
2018	Вышэйшая (Д1)	11	30	7	9	14	34–42	30	1/8 фіналу
2019	Вышэйшая (Д1)	9	30	9	9	12	36–44	36	1/8 фіналу
2020	Вышэйшая (Д1)	11	30	11	5	14	45–57	38	Чвэрцьфінал
2021	Вышэйшая (Д1)	12	30	8	9	13	32–52	33	1/16 фіналу
2022	Вышэйшая (Д1)	6	30	12	8	10	47–43	44	1/8 фіналу

Еўракубкі

Сезон	Кубак	Раўнд	Клуб		Першыя матчы	Адказныя матчы	Вынік
2011—2012	Ліга Еўропы	1 к/р		АЗАЛ (Баку)	1:1 (Г)	2:1 (Х)	3:2
		2 к/р		Газіянтэпспор	1:1 (Х)	1:4 (Г)	2:5
2013—2014	Ліга Еўропы	2 к/р		Валета	1:1 (Г)	2:0 (Х)	3:1
		3 к/р		Сент-Джонстан (Перт)	0:1 (Х)	1:0, пен. 3:2 (Г)	1:1 (пен. 3:2)
		Плэй-оф		Стандард (Льеж)	0:2 (Х)	1:3 (Г)	1:5

Галоўныя трэнеры

• Людас Румбуціс (1991—1993)
• Аляксандр Сідаровіч (1993—1994)
• Леанід Данейка (1994)
• Эдуард Малафееў (1995)
• Уладзімір Бяляўскі (2001)
• Іван Савосцікаў (2003—2005)
• Сяргей Яромка (2005—2009)
• Віталь Тараканаў (2009—2011)
• Андрэй Доўнар (в. а., 2011)
• Вадзім Скрыпчанка (снежань 2011 — кастрычнік 2013)
• Андрэй Скорабагацька (в. а. у кастрычніку — снежні 2013; снежань 2013 — чэрвень 2014)
• Андрэй Пышнік (чэрвень 2014 — лістапад 2015)
• Георгій Кандрацьеў (лістапад 2015 — снежань 2017)
• Аляксандр Лухвіч (снежань 2017 — снежань 2018)
• Андрэй Разін (студзень 2019 — жнівень 2020)
• Вадзім Скрыпчанка (жнівень — снежань 2020)
• Фёдар Шчарбачэнка (студзень — верасень 2021)
• Сяргей Кузьмініч (в. а. у верасні 2021)
• Вадзім Скрыпчанка (верасень 2021 — лістапад 2022)
• Сяргей Сасноўскі (в. а. у лістападзе — снежні 2022)
• Сяргей Яромка (са снежня 2022)

Спасылкі

• Афіцыйны сайт (руск.)
• Профіль на сайце globalsportsarchive.com (англ.)