Вільгельм Эдуард Вебер

Вільгельм Эдуард Вебер
Wilhelm Eduard Weber
Дата нараджэння	24 кастрычніка 1804(1804-10-24)
Месца нараджэння	Вітэнберг, Курфюрства Саксонія, Свяшчэнная Рымская імперыя
Дата смерці	23 чэрвеня 1891(1891-06-23)[…] (86 гадоў)
Месца смерці	Гётынген, Германская імперыя
Месца пахавання	Гётынгенскія гарадскія могілкі[d]
Грамадзянства	Каралеўства Прусія
Род дзейнасці	фізік, выкладчык універсітэта, філосаф
Навуковая сфера	Фізіка
Месца працы	Лейпцыгскі ўніверсітэт Гётынгенскі ўніверсітэт Гале-Вітэнбергскі ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар навук
Альма-матар	Гале-Вітэнбергскі ўніверсітэт Гётынгенскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Іаган Саламон Хрыстафор Швейгер
Вядомыя вучні	Готлаб Фреге[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Саксонская акадэмія навук[d] (8 красавіка 1849) Шведская каралеўская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Расійская акадэмія навук Пруская акадэмія навук Леапальдзіна Саксонская акадэмія навук[d] Баварская акадэмія навук Нідэрландская каралеўская акадэмія навук Турынская акадэмія навук[d]
Узнагароды	медаль Катэніуса[d] (1879) медаль Матэўчы[d] (1879) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (21 лістапада 1850) honorary doctor of the University of Königsberg[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вільгельм Эдуард Вебер (ням.: Wilhelm Eduard Weber; 24 кастрычніка 1804, Вітэнберг — 23 чэрвеня 1891, Гётынген) — нямецкі фізік.

Біяграфія

У 1826 скончыў універсітэт у Гале. З 1827 выкладаў там жа (з 1828 года прафесар). У 1831-37 прафесар Гётынгенскага ўніверсітэта, у 1843-49 прафесар Лейпцыгскага ўніверсітэта, з 1849 зноў Гётынгенскага ўніверсітэта. Асноўныя навуковыя працы Вебера — у галіне фізікі электрычнасці і магнітных з'яў. Вебер распрацаваў абсалютную сістэму электрычных і магнітных адзінак. Тэарэтычна вывеў закон узаемадзеяння рухаючыхся зарадаў, упершыню ўвёўшы залежнасць не толькі ад велічыні і знака зарадаў, але і ад адноснай хуткасці іх перамяшчэння, аднак тэорыя, на якую ён абапіраўся, дапускала існаванне сіл, імгненна дзеючых на адлегласці, і ігнаравала ролю асяроддзя ў перадачы ўзаемадзеяння. Вебер быў адным з аўтараў гіпотэзы аб канечнасці электрычнага зарада і электрычнай будовы рэчыва. У 1856 сумесна з Ф. Кольраўшам вызначыў адносіны зарада кандэнсатара ў электрастатычных і магнітных адзінках і ўпершыню выявіў, што яны лікава роўныя хуткасці святла. Сумесна з К. Ф. Гаўсам удзельнічаў у распрацоўцы метадаў і апаратуры для геамагнітных вымярэнняў, а таксама пабудаваў першы ў Германіі тэлеграф (1833).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вільгельм Эдуард Вебер
• Профіль Вільгельм Эдуард Вебер на афіцыйным сайце РАН