Генрых II Бурбон-Кандэ

Генрых II дэ Бурбон-Кандэ
фр.: Henri de Bourbon, prince de Condé
Генрых II дэ Бурбон Кандэ. Партрэт невядомага мастака. Музей Кандэ, Шанціі.
3-і прынц Кандэ 1 верасня 1588 — 26 снежня 1646
Папярэднік	Генрых I Бурбон
Пераемнік	Людовік II дэ Бурбон
Нараджэнне	1 верасня 1588(1588-09-01) Сен-Жан-д’Анжэлі[d], дэпартамент Прыморская Шаранта, рэгіён Пуату — Шаранта, Францыя
Смерць	26 снежня 1646(1646-12-26) (58 гадоў) Парыж, Каралеўства Францыя
Род	прынцы Кандэ[d]
Бацька	Henri, Prince of Condé[d]
Маці	Charlotte Catherine de La Trémoille[d]
Жонка	Charlotte Marguerite de Montmorency[d]
Дзеці	Armand de Bourbon, Prince of Conti[d], Louis, Grand Condé[d] і Anne-Geneviève de Bourbon[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Дзейнасць	каталіцкі святар
Аўтограф
Званне	генерал
Бітвы	Франка-іспанская вайна
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Анры II дэ Бурбон (фр.: Henri de Bourbon; 1 верасня 1588 — 26 снежня 1646) — 3-і прынц дэ Кандэ, 1-ы герцаг дэ Манмарансі з 1633 года, 3-і герцаг Энгіенскі з 1588—1621, герцаг дэ Шатару.

Стаў прынцам дэ Кандэ неўзабаве пасля свайго нараджэння, якое адбылося ўжо пасля смерці бацькі, прынца Генрыха I.

Ён ажаніўся з Шарлотай-Маргарытай дэ Манмарансі ў 1609 годзе. Паколькі яго жонка стала аб’ектам заляцанняў і нясціплай увагі Генрыха IV, яму прыйшлося часова бегчы з жонкай з краіны.

Меў трох дзяцей, якія сталі аднымі з галоўных удзельнікаў Фронды:

1. Ганна Жэнеўева дэ Бурбон-Кандэ (1619—1679), у шлюбе з Генрыхам II Арлеанскім, герцагам Лангвіль.
2. Людовік II дэ Бурбон (1621—1686), вядомы як Вялікі Кандэ, спадчыннік бацькі, 4-ы герцаг Энгіенскі ў 1621—1646 гадах.
3. Арман дэ Бурбон (1629—1666), 1-ы прынц Канці з 1629 года.

Вядомы гістарычны анекдот, які нібыта словамі прынца Кандэ дэманструе палітычную сітуацыю ў Францыі часоў кіравання Людовіка XIII: «Прынц Кандэ неяк распавядаў пра адзін медаль, што некалі належаў яму. На правым баку яго быў выбіты профіль Людовіка XIII са звычайным надпісам: „Rex Franc. et Nav.“ („Кароль Францыі і Навары“); а на адваротным — профіль кардынала Рышэльё, акружаны словамі: „Nil sine consilio“ („Не дзейнічай не параіўшыся“)».

У «Мемуарах» Франсуа дэ Ларошфуко прынцу дадзена вельмі неадназначная характарыстыка: «Прынц Кандэ, вялікі палітык, выдатны прыдворны, але да асабістых спраў належаў больш, чым да дзяржаўных, усе свае дамаганні абмяжоўваў толькі адным — узбагачацца».

Літаратура

• Caroline Bitsch, Vie et carrière d’Henri II de Bourbon, prince de Condé (1588—1646), Paris, Editions Honoré Champion, 2008
• Henri II de Bourbon, 3e prince de Condé (англ.). — артыкул з Encyclopædia Britannica Online. Праверана 27 чэрвеня 2012.

• Франсуа де Ларошфуко. Мемуары. Максимы / пер. с франц. А. С. Бобовича. — Л.: Наука (Ленинградское отделение), 1971. — 280 с. — (Литературные памятники).