Перайсці да зместу

Георг Фрыдрых Цыбланд

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Георг Фрыдрых Цыбланд
Дата нараджэння 7 лютага 1800(1800-02-07)[1][2] ці 1 лютага 1800(1800-02-01)[3]
Месца нараджэння
Дата смерці 24 ліпеня 1873(1873-07-24)[1][2][…] (73 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Альма-матар
Месца працы
Уплыў Карл фон Фішэр[2] і Friedrich von Gärtner[d][2]
Уплыў на Johann Georg Müller[d]
Узнагароды
Bavarian Maximilian Order for Science and Art Ордэн за заслугі ў мастацтве і навуцы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Дзяржаўны антычны збор (Мюнхен)

Георг Фрыдрых Цыбланд (ням.: Georg Friedrich Ziebland; 1 лютага 1800, Рэгенсбург, Свяшчэнная Рымская імперыя — 24 студзеня 1873, Мюнхен, Германская імперыя) — нямецкі архітэктар.

Г. Ф. Цыбланд вывучаў архітэктуру ў мюнхенскай Акадэміі вытанчаных мастацтваў пад кіраўніцтвам Карла фон Фішэра і Фрыдрыха фон Гертнера. Вучыўся разам з Ёзафам Даніэлем Альмюлерам, з якім і пасля сябраваў і працаваў разам. Цыбланд увайшоў у гісторыю архітэктуры ў першую чаргу за развіццё буйнааркавага стылю класіцызму. Найбольш ярка ён выяўлены ў яго тэракота-цагляных камбінацыях, падобных раннехрысціянскім і візантыйскім будынкам, што праявілася ў пабудаванай Цыбландам царквы Санкт-Баніфац у Мюнхене. Царква была ім створаная пад уплывам паездкі ў Італію, куды Цыбланда адправіў для вывучэння рымскай архітэктуры баварскі кароль Людвіг I.

Цыбланд быў прафесарам архітэктуры ў мюнхенскай Акадэміі і старэйшым дарадцам архітэктуры. У 1864 годзе ён быў узнагароджаны баварскім ордэнам Максіміліяна «За дасягненні ў навуцы і мастацтве» і прускім ордэнам «Pour le Mérite».

Выбраныя працы

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі