Перайсці да зместу

Грыдніца

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Гры́дніца, у старажытнарускай архітэктуры — вялікае памяшканне ў княжацкім палацы або асобная пабудова, дзе жыла грыдзь (малодшая княжацкая дружына), прымалі гасцей, наладжвалі святочныя баляванні.

На Беларусі ў XVIXVIII стст. — жылы пакой для чэлядзі ў сядзібным доме або флігель, які злучаўся з панскімі пакоямі сенцамі, часам уключаў камору; асобныя жылыя будынкі ў традыцыях народнага жылля, з 1 або 2 жылымі пакоямі. Грыдніцай называлі таксама вялікія жылыя пакоі ў манастырах, часам — курныя хаты пры корчмах.