Перайсці да зместу

Дзеці партызана

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дзеці партызанаM:
Жанр шпіёнскі фільм[d]
Рэжысёр
Сцэнарыст
У галоўных
ролях
Віктар Камісараў
Наталля Зашчыпіна  (руск.)
Кінакампанія Беларусьфільм
Працягласць 77 хв.
Краіна Сцяг СССР СССР
Мова руская
Год 1954
IMDb ID 0411285

«Дзеці партызана» — прыгодніцкі фільм рэжысёраў Льва Голуба і Мікалая Фігуроўскага зняты на кінастудыі Беларусьфільм у 1954 годзе.

У Нароўлю на летнія канікулы прыехаў піянер Міхась Грэчны. Разам з ім на цеплаходзе плыў шпіён, які сказаў, што ён фотамастак.

Шпіён прыёхаў у геалагічную партыю, якая займалася пошукам радовішчаў нафты. Там ён прадставіўся фотакарэспандэнтам геалагічнага часопіса і прымусіў пагрозамі работніка геалагічнай партыі Глушку, які ў час вайны супрацоўнічаў з гестапа, зрабіць фотаздымкі сакрэтных карт і пакласці касету з плёнкай ва ўмоўленым месцы. У гэтым месцы яе выпадкова знайшлі брат і сястра Грэчныя, дзеці камандзіра партызанскага атрада, які гераічна загінуў у жніўні 1942 года падчас Вялікай Айчыннай вайны. Яны паспяшаліся аднесці знаходку геолагам, але нікога з начальства не аказалася на месцы. Глушка, пераканаўшыся, што гэта менавіта схаваная ім плёнка, падахвоціўся праводзіць дзяцей з тайнай мэтай прывабіць іх у багну і загубіць.

У час акупацыі Глушка стаў здраднікам і служыў у нацыстаў. Ён выдаў ім размяшчэнне партызанскага атрада, якім камандаваў геолаг Мікола Грэчны. Цяпер, баючыся пакарання, ён рашыўся на новае злачынства.

Даведаўшыся, што дзеці не загінулі ў багне, Глушка пачаў актыўна шукаць іх. На адной з дзялянак лесу ён знайшоў шмат дрэваў з надпісамі на кары «Глушка — здраднік». Каб вынішчыць гэтыя надпісы, Глушка падпаліў лес.

У рэшце рэшт Глушка знайшоў дзяцей каля магілы іх бацькі. Забіць дзяцей яму не даў дзед Якуб, які выпадкова знаходзіўся непадалёк.

Глушка і шпіён апынуліся ў супрацоўнікаў дзяржбяспекі, а дзецям выказалі падзяку за праяўленыя мужнасць, розум і адвагу.

У эпізодах:

Здымачная група

[правіць | правіць зыходнік]