Жытомірскі павет
| Жытомірскі павет | |
|---|---|
| Краіна |
 Расійская імперыя |
| Уваходзіць у | Валынская губерня |
| Адміністрацыйны цэнтр | Жытомір |
| Дата ўтварэння | 1471 |
| Дата скасавання | 1923 |
| Насельніцтва | 433 859 жыхароў (1 897) |
| Плошча | 6766,5 вёрст (1897) |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Жытомірскі павет — адміністрацыйная адзінка ў складзе Кіеўскага ваяводства Вялікага княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай, а затым — Валынскай губерні Расійскай імперыі, якая існавала з рознымі межамі з 1471 па 1923 год. Адміністрацыйны цэнтр — горад Жытомір.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Утвораны вялікім князем літоўскім Казімірам на аснове заходняй часткі зямель Кіеўскага княства ў 1471 годзе. Пасля падзелаў Рэчы Паспалітай у 1795 годзе павет нанова ўтвораны ў складзе Валынскага намесніцтва. У 1797 годзе павет увайшоў у склад Валынскай губерні. У 1923 годзе павет быў скасаваны, на яго тэрыторыі быў утвораны Жытомірскі раён УССР.
Этнічны склад[правіць | правіць зыходнік]
Паводле перапісу 1897 года насельніцтва павета складала 433 859 чалавек, у тым ліку ў Жытоміры — 65 895 чалавек.
Нацыянальны склад па перапісу 1897 года:
- украінцы (маларосы) — 270 729 чалавек (62,4 %);
- яўрэі — 61 963 чалавек (14,3 %);
- немцы — 46 922 чалавек (10,8 %);
- рускія (велікаросы) — 25 583 чалавек (5,9 %);
- палякі — 24 678 чалавек (5,7 %).
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Житомир // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
