Залман Давідавіч Гільман

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Залман Давыдавіч Гільман)
Залман Давідавіч Гільман
Дата нараджэння 17 лістапада 1929(1929-11-17) (94 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец
Месца працы
Навуковая ступень доктар сельскагаспадарчых навук (1976)
Навуковае званне
  • прафесар[d] (1978)
Альма-матар
Узнагароды

Залман Давыдавіч Гільман (нар. 17 лістапада 1929, Барысаў, Мінская вобласць) — навуковец у галіне сельскай гаспадаркі па спецыяльнасці асобная заатэхнія. Доктар сельскагаспадарчых навук (1976), прафесар (1978), ганаровы доктар Гродзенскага дзяржаўнага аграрнага ўніверсітэта (2011). Заслужаны работнік сельскай гаспадаркі Рэспублікі Беларусь (1992).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Маскоўскую сельскагаспадарчую акадэмію імя К. А. Ціміразева ў 1952 годзе. З мая 1952 года да кастрычніка 1958 года працаваў старшым навуковым супрацоўнікам Ульянаўскай абласной доследнай станцыі жывёлагадоўлі, у 1959—1965 гадах — намеснікам дырэктара па навуковай рабоце Яраслаўскай доследнай станцыі Усесаюзнага навукова-даследчага інстытута жывёлагадоўлі СССР (ВІЖ), у 1966—1985 — загадчыкам аддзела свінагадоўлі і тэхналогіі вытворчасці свініны Беларускага навукова-даследчага інстытута жывёлагадоўлі (БелНДІЖ), у 1986—2004 — загадчыкам кафедры асобнай заатэхніі Гродзенскага дзяржаўнага сельгасінстытута (пазней Гродзенскі дзяржаўны аграрны ўніверсітэт), з 2004 — начальнік навукова-тэхналагічнага аддзела беларускага сельскагаспадарчага ЗАТ «Консул».

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Кіраваў навукова-даследчай работай 30 аспірантаў і 2-х дактарантаў.

Працяглы час быў членам бюро Праблемнага Савета па навукова-даследчай рабоце ў галіне жывёлагадоўлі пры Прэзідыуме Усесаюзнай Акадэміі сельскагаспадарчых навук СССР (УАСГНІЛ), старшынёй камісіі па якасці свініны таго ж Савета; старшынёй Савета па рабоце з пародамі свіней Рэспублікі Беларусь, намеснікам старшыні Усесаюзнага Савета СССР па рабоце з пародамі свіней, намеснікам старшыні Навукова-тэхнічнага Савета па тэхналогіі вытворчасці прадуктаў жывёлагадоўлі Рэспублікі Беларусь; членам Навукова-тэхнічнага Савета МСГ СССР, членам міждзяржаўнага ВНУсаўскага Савета па даследаваннях у свінагадоўлі краін СНД, навуковых саветаў па абароне дысертацый пры Беларускім навукова-даследчым інстытуце жывёлагадоўлі (БелНДІЖ) і Гродзенскім дзяржаўным аграрным універсітэце (ГСГІ), рэдкалегіі часопісаў «Свиноводство» (СССР), «Труды БелНИИЖ» і «Труды ГСХИ».

Браў непасрэдны ўдзел у распрацоўцы і ўкараненні Дзяржаўных праграм развіцця жывёлагадоўлі, інструкцый, рэкамендацый і настаўленняў па далейшым развіцці гэтай галіны сельскай гаспадаркі і павышэнні яе эфектыўнасці, а таксама ў педагагічнай, грамадска-выхаваўчай рабоце у вышэйшых навучальных установах і культурна-асветнай дзейнасці, спрыялай прыязнаму суіснаванню і супрацоўніцтву краін і народаў.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар больш за 300 навуковых прац, у тым ліку манаграфій, падручнікаў для ВНУ і тэхнікумаў, даведнікаў, зборнікаў навуковых распрацовак, навукова-папулярных брашур.

  • Повышение мясных качеств свиней. Минск «Ураджай», 1972 г., 192 стр.

Абагульнены даследаванні аўтара, досвед перадавых гаспадарак і літаратурныя дадзеныя па пытаннях вызначэння і далейшага павышэння мясной прадукцыйнасці свіней высокаэфектыўнымі селекцыйнымі і тэхналагічнымі метадамі. Разлічана на заатэхнікаў гаспадарак, супрацоўнікаў навукова-даследчых устаноў, выкладчыкаў ВНУ і тэхнікумаў.

  • Производство мяса на промышленной основе. Издательство «Знание, Новое в жизни науке и технике». Москва, 1980 г., 63 стр. (Соавтор В. И. Фисинин)

У навукова-папулярным выкладзе абагульнены перадавы досвед эканамічна эфектыўнай вытворчасці мяса свіней і птушкі з выкарыстаннем найноўшых навукова-тэхналагічных распрацовак. Разлічана на работнікаў вытворчых прадпрыемстваў, выкладчыкаў і навучэнцаў сельскагаспадарчых навучальных устаноў, выкладчыкаў грамадскіх арганізацый і іх слухачоў.

  • Некоторые неспецифические факторы защиты организма у свиней в зависимости от породной принадлежности / В. А. Стрельцов, В. Т. Сидоров, З. Д. Гильман // Пути увеличения производства и улучшения качества свинины. — Жодино, 1981. — С. 143—144.
  • Повышение продуктивности свиней. Минск, «Ураджай» 1982 г., 238 стр.

Разглядаюцца магчымасці далейшага павышэння прадукцыйнасці свіней у працэсе індустрыялізацыі свінагадоўлі, прагрэсіўныя метады племянной работы, узнаўлення статка, гадавання і рацыянальнага выкарыстанне свінаматак на наяўных, рэканструяваных і будаваных свінакомплексах. Разлічана на работнікаў жывёлагадоўлі сельскагаспадарчых прадпрыемстваў і устаноў.

  • Промышленная технология на свинофермах. Издательство «Знание, новое в жизни, науке и технике». Москва 1984 г., 64 стр.

На вялікім фактычна матэрыяле ў навукова-папулярным выкладзе абагульнены досвед укаранення прамысловых метадаў вытворчасці свініны на сярэдніх і невялікіх свінафермах. Разлічана на работнікаў сельскагаспадарчых прадпрыемстваў, выкладчыкаў і навучэнцаў сельскагаспадарчых навучальных устаноў, выкладчыкаў грамадскіх арганізацый і іх слухачоў.

  • Справочник по свиноводству, (соавтор И. Н. Никитчинко). Минск, «Ураджай» 1984 г., 191 стр.

Разлічаны на аператараў ферм і комплексаў, кіраўнікоў і спецыялістаў свінагадоўчых прадпрыемстваў.

  • Производство свинины в условиях нечерноземья. Агропромиздат, Ленинградское отделение, 1985 г., 272 стр. (соавторы В. П. Урбан и др.)

Абагульнены перадавы досвед праектавання, рэканструкцыі і комплекснай механізацыі свінагадоўчых прадпрыемстваў; племянной работы і ўзнаўлення статка, тэхналогіі трымання і кармлення жывёл, ветэрынарнай работы, арганізацыі і аплаты працы, матэрыяльна-тэхнічнага забеспячэння ферм і комплексаў. Разлічана на кіраўнікоў і спецыялістаў свінагадоўчых прадпрыемстваў і ўстаноў.

  • Свиноводство. Учебное пособие для сельскохозяйственных техникумов. Минск. «Ураджай» 1989 г., 311стр.

Падрыхтавана адпаведна праграме па спецыяльнасці заатэхнія з улікам найноўшых дасягненняў навукі і досведу перадавых гаспадарак. Уключаны сшытак для лабараторна-практычных заняткаў. Дапушчана і рэкамендавана Міністэрствам сельскай гаспадаркі для выкарыстання як падручнік.

  • Свиноводство и технология производства свинины. Учебное пособие, Минск, «Ураджай», 1995 г., 368 стр.

Падрыхтавана адпаведна праграме навучання ў сельскагаспадарчых ВНУ, дапушчана і рэкамендавана Міністэрствам сельскай гаспадаркі для выкарыстання як падручнік.

  • Государственные книги племенных свиней разводимых в Белоруссии пород. Изданы Министерством сельского хозяйства Республики Беларусь в 1970,1971,1972,1973,1978,1979,1982 гг., З. Д. Гильман соавтор и редактор.
  • Хрюшка человеку и кормилица и лекарь. Брест, издательство «Альтернатива» 2012 г., 46 стр.

Пададзена малавядомая карысная інфармацыя пра біялагічныя асаблівасці, гаспадарча карысныя прыкметы і паводніцкія рэакцыі свіней. Разлічана на шырокае кола чытачоў.

  • Суждено жить дружно. Минск: Издательский дом «Звязда», 2013. — 320 стр.

Зборнік публіцыстычных выступленняў і апавяданняў вядомых інтэлектуалаў пра яўрэяў, неабходнасць садзейнічання іх плённага супрацоўніцтва з іншымі народамі і процідзеяння антысемітызму. (З. Д. Гільман складальнік і суаўтар)

Вынаходніцтвы[правіць | правіць зыходнік]

Мае аўтарскія пасведчанні на 14 вынаходніцтваў, у тым ліку на дзве пароды (Беларуская буйная белая — аўтарскае пасведчанне № 47511, Беларуская чорна-стракатая — аўтарскае пасведчанне № 2041) і тры унутрыпародныя тыпы свіней Буйной Белай пароды (БКБ-1 — аўтарскае пасведчанне № 2032, Мінскі — аўтарскае пасведчанне № 5243, Віцебскі — аўтарскае пасведчанне № 5242).

Беларуская буйная белая парода зацверджана Дзяржаўнай камісіяй Расійскай Федэрацыі па выпрабаванні і ахове селекцыйных дасягненняў 28.11.2007 г. і зарэгістравана ў Дзяржаўным рэестры ахоўных селекцыйных дасягненняў Беларусі.

Унутрыпародны тып свіней БКБ-1 зацверджаны Дзяржаўным камітэтам СССР па справах вынаходніцтваў і адкрыццяў і зарэгістраваны ў Дзяржаўным рэестры селекцыйных дасягненняў СССР 21.04.1976 г.

Унутрыпародныя тыпы Мінскі і Віцебскі зацверджаны Дзяржаўным камітэтам СССР па справах вынаходніцтваў і адкрыццяў 01.10.1990 г. і зарэгістраваны ў Дзяржаўным рэестры селекцыйных дасягненняў СССР 01.03.1991 г.

Беларуская чорна-стракатая парода зацверджана Міністэрствам сельскай гаспадаркі СССР 25.11.1976 г. і зарэгістравана Камітэтам па справах вынаходніцтваў і адкрыццяў пры Савеце Міністраў СССР у Дзяржаўным рэестры селекцыйных дасягненняў СССР.

Жывелы гэтых парод і унутрыпародных тыпаў выкарыстоўваліся ў Беларусі для вытворчасці больш за 80 % свініны і эскпартаваліся ў іншыя краіны.

  • «Способ выращивания маток для получения разовых опоросов». Зарегистрировано в Государственном реестре изобретений СССР 20.12.1995 г.[1]
  • «Способ выращивания свинок на убой». Зарегистрировано в Государственном реестре изобретений СССР 20.12.1995 г.[2]
  • «Способ выращивания свинок». Зарегистрировано в Государственном реестре изобретений СССР 08.01.1989 г.[3]
  • «Способ получения сухого продукта из молочной сыворотки „Провилакт“ (его варианты)». Зарегистрировано в Государственном реестре изобретений СССР 15.10.1983 г.[4]
  • «Устройство для выявления охоты у свиноматок». Зарегистрировано в Государственном реестре изобретений СССР 01.04.1982 г.[5]
  • «Устройство для прижизненного определения толщины шпика у свиней». Зарегистрировано в Государственном реестре изобретений СССР 08.02.1972 г.[6]

Узнагароды і прэміі[правіць | правіць зыходнік]

  • Прэмія Савета Міністраў СССР, 1980 г.
  • Заслужаны работнік сельскай гаспадаркі Рэспублікі Беларусь, 1992 г.
  • Ордэн «Знак Пашаны»
  • Узнагароджаны медалямі і дыпломамі выставы дасягненняў Народнай гаспадаркі Рэспублікі Беларусь і СССР, дыпломам першай ступені і ганаровай граматай Міністэрства сельскай гаспадаркі Рэспублікі Беларусь за перамогі ў рэспубліканскіх конкурсах і аглядах прафесійнага майстэрства выкладчыкаў сярэдніх і вышэйшых сельскагаспадарчых навучальных устаноў.
  • Шматразова ўзнагароджваўся ганаровымі граматамі і прэміямі аблвыканкамаў, Міністэрства сельскай гаспадаркі, кіраўніцтва арганізацыі і ўстаноў у якіх непасрэдна працаваў.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]