Каві (мова)
| Каві | |
|---|---|
| Саманазва | Bhāṣa Kawi |
| Краіны | Інданезія |
| Класіфікацыя | |
|
Аўстранезійская
|
|
| Пісьменнасць | Kawi script[d] |
| Моўныя коды | |
| ДАСТ 7.75–97 | каг 252 |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2 | kaw |
| ISO 639-3 | kaw |
| IETF | kaw |
| Glottolog | kawi1241 |
Каві або старажытная яванская мова (Bhāṣa Kawi) — старажытная літаратурная аўстранезійская мова, распаўсюджаная ў краінах Паўднёва-Усходняй Азіі. Каві лічыцца прамым продкам сучаснай яванскай мовы.
Назва мовы паходзіць ад санскрыцкага слова, якое азначае "паэт". Узнікла у 1 тысячагоддзі н. э. на аснове гутарковых дыялектаў, на якіх размаўлялі жыхары вострава Ява. Першыя пісьмовыя помнікі вядомы з IX ст. Шырока выкарыстоўваўся ў рэлігійнай і свецкай літаратуры народаў Явы, Суматры, часткі Сулавесі (да XV ст.), астравоў Балі і Ламбок. Большасць вядомых тэкстаў напісана ў форме сілабічных вершаў.
У нашы дні каві выкарыстоўваецца падчас набажэнства індуістамі-балійцамі (пераважна на астравах Балі і Ламбок), вывучаецца ў рэлігійных школах.
Адным з першых еўрапейскіх даследчыкаў каві быў Вільгельм фон Гумбальт.