Леанід Іванавіч Гаўрылкін

Леанід Іванавіч Гаўрылкін
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	22 мая 1935(1935-05-22)
Месца нараджэння	Стэп, Уцеўскі сельсавет, Церахоўскі раён, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	5 лютага 1989(1989-02-05) (53 гады)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Пахаванне	Паўночныя могілкі
Альма-матар	аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта БДУ (1957)
Месца працы	Тэлерадыёкампанія «Гомель» Беларусьфільм Саюз беларускіх пісьменнікаў Вожык Ленінец
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	драматург, пісьменнік
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз беларускіх пісьменнікаў

Леанід Іванавіч Гаўрылкін (22 мая 1935, п. Стэп, Добрушскі раён — 5 лютага 1989, Мінск) — беларускі празаік, драматург.

Біяграфія

Нарадзіўся 22 мая 1935 года ў пасёлку Стэп у сям’і служачага. У 1952 г. паступіў на аддзяленне філасофіі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, а праз два гады перавёўся на аддзяленне журналістыкі, якое скончыў у 1957 годзе.

Пасля заканчэння ўніверсітэта працаваў адказным сакратаром рэдакцыі церахоўскай раённай газеты «Ленінец», а ў 1960—1977 гадах — рэдактарам на Гомельскай студыі тэлебачання. З 1967 г. адначасова з’яўляўся сакратаром Гомельскага абласнога аддзялення СП БССР. У 1977—1979 гадах галоўны рэдактар кінастудыі «Беларусьфільм», у 1979—1986 гадах сакратар праўлення СП БССР. У 1986—1989 гадах загадчык аддзела літаратуры часопіса «Вожык».

Член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1964 года.

Памёр 5 лютага 1989 года ў Мінску. Пахаваны на Паўночных могілках Мінска (П-1, 76а/14/4).

Узнагароды

Лаўрэат прэміі на Усесаюзным конкурсе ВЦСПС і СП СССР за раман «Не магу без цябе». Узнагароджаны медалём.

Творчасць

Друкуецца з 1959. Аўтар аповесцяў «Рукі не здрадзяць» (1963), «Прашу звольніць мяне» (1964), «Каця» (1961), «Падаючая зорка» (1969), «Пакінутая на досвітку» (1970), кнігі прозы «Вясенні разліў» (1973), «Урок без перапынку» (1985), «Матчына хата» (1983), «Застаюся з табой» (1986), зборнікаў гумарыстычных апавяданняў і інш. У цэнтры ўвагі празаіка жыццё сучаснікаў. У рамане «Не магу без цябе» (1973) паказаў працу, побыт беларускіх геолагаў. Раман «Зямля дзяцей нашых» (1980) — твор пра складаныя праблемы пераўтварэння Палесся, жыцця меліяратараў, сучаснай вёскі.

Плённа працаваў празаік і ў галіне нацыянальнай драматургіі. Л. Гаўрылкін — аўтар аднаактавай п’есы «Бо ў пісанні сказана» (1966), п’есы «Выпрабаванне» (паст. у 1975), радыёп’есы «Жыгулі ў экспартным варыянце» (паст. у 1978), камедыі «Хвост паўліна» (паст. на тэлебачанні, 1981) Леанід Іванавіч — аўтар кінасцэнарыя дакументальнага фільма пра П. Броўку «Маўчаць ніколі я не буду» (1980, рэж. В. Сукманаў).

Літаратура

• Гаўрылкін Леанід Іванавіч // Культура Беларусі: энцыклапедыя / рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) [і інш.]. — Мн.: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2011. — Т. 2. — 544 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-985-11-0570-6.

Спасылка

• Леанід Іванавіч Гаўрылкін(недаступная спасылка)