Леапольд фон Калькройт

Леапольд фон Калькройт
ням.: Leopold von Kalckreuth
Дата нараджэння	15 мая 1855(1855-05-15)[…]
Месца нараджэння	Дзюсельдорф, зямельны раён Дзюсельдорф[d], адміністрацыйная акруга Дзюсельдорф, Рэйнская правінцыя, Каралеўства Прусія
Дата смерці	1 снежня 1928(1928-12-01)[…] (73 гады)
Месца смерці	Зеветаль, Харбург[d], Ніжняя Саксонія, Германія
Месца пахавання	Зеветаль
Грамадзянства	Германія
Бацька	Stanislaus von Kalckreuth[d]
Маці	Anna Eleonore Cauer[d]
Жонка	Berta von Kalckreuth[d]
Дзеці	Christine von Kalckreuth[d]
Род дзейнасці	мастак, выкладчык універсітэта, графік, настаўнік
Месца працы	Веймарскі ўніверсітэт «Bauhaus»
Жанр	партрэт
Уплыў	Alexandre Struys[d]
Уплыў на	Willy Planck[d]
Член у	Hamburger Künstlerverein von 1832[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леапольд Карл Вальтэр граф фон Калькройт (ням.: Leopold Karl Walter Graf von Kalckreuth, 15 мая 1855, Дзюсельдорф — 1 снежня 1928, Зеветаль каля Гамбурга) — нямецкі жывапісец і графік рэалістычнага напрамку, педагог.

Біяграфія

Леапольд фон Калькройт быў сынам мастака Станіслауса фон Калькройта. Пасля заканчэння школы ў Кейльхау ў 1866 годзе вучыўся пад кіраўніцтвам бацькі ў Мастацкай школе Веймара. У 1878 годзе з’ехаў у Мюнхен, дзе пазнаёміўся з мастаком Францам фон Ленбахам. З 1885 года ў Веймары выкладаў жывапіс у Мастацкай школе вялікага герцага Саксонскага.

У 1895 годзе пераехаў у Карлсруэ, дзе выкладаў у Дзяржаўнай акадэміі выяўленчых мастацтваў. У 1899 годзе быў вымушаны пакінуць гэтую акадэмію з прычыны складаных прафесійных адносін, якія склаліся паміж яе членамі. З 1900 года жыў і працаваў у Штутгарце. Прыехаўшы па запрашэнні караля Вюртэмберга Вільгельма II, фон Калькройт, сумесна з шасцю іншымі мастакамі, у 1898 годзе стварыў Аб’яднанне мастакоў Штутгарта, найстарэйшы і захаваны да нашых дзён саюз мастакоў у Германіі.

З 1906 года жыў у Гамбургу. У 1908 годзе стаў адным з заснавальнікаў Аб’яднання мастакоў Сілезіі ў Брэслау. У 1926 годзе ўзнагароджаны ордэнам Pour le Mérite.

Творчасць

Леапольд фон Калькройт аддаваў перавагу займацца партрэтным і жанравым жывапісам, пісаў таксама пейзажы. Ён адносіцца да той групы мастакоў, творчасць якіх вызначала напрамак развіцця нямецкага жывапісу ў другой палове XIX стагоддзя (Ханс Тома, Макс Ліберман, Вільгельм Лейбль і інш.).