Леў Сямёнавіч Пантрагін

Леў Сямёнавіч Пантрагін
Дата нараджэння	3 верасня 1908(1908-09-03)
Месца нараджэння	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	3 мая 1988(1988-05-03) (79 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	СССР  Расійская імперыя
Род дзейнасці	матэматык
Навуковая сфера	тапалогія, тэорыя ваганняў, варыяцыйнае злічэнне, тэорыя кіравання[d] і матэматыка
Месца працы	Матэматычны інстытут імя У. А. Сцяклова РАН[d] Маскоўскі дзяржаўны ўніверсітэт імя М. В. Ламаносава
Навуковая ступень	доктар фізіка-матэматычных навук (1935) і Акадэмік АН СССР[d] (1958)
Альма-матар	фізіка-матэматычны факультэт Маскоўскага ўніверсітэта[d]
Навуковы кіраўнік	Павел Сяргеевіч Аляксандраў[d]
Вядомыя вучні	Дзмітрый Віктаравіч Аносаў[d], Vladimir Boltyansky[d], Revaz Gamkrelidze[d], Mikhail Zelikin[d], Evgeny Mishenko[d], Mikhail Postnikov[d] і Vladimir Abramovich Rokhlin[d]
Член у	Акадэмія навук СССР
Узнагароды і прэміі	Прэмія імя М. І. Лабачэўскага[d] (1966)
Леў Сямёнавіч Пантрагін на Вікісховішчы

Леў Сямёнавіч Пантрагін (руск.: Лев Семёнович Понтря́гин, 21 жніўня [3 верасня] 1908; Масква — 3 мая 1988, там жа) — савецкі матэматык, адзін з найбуйнейшых матэматыкаў XX стагоддзя, акадэмік АН СССР (1958; член-карэспандэнт з 1939). Герой Сацыялістычнай Працы (1969). Лаўрэат Ленінскай прэміі (1962), Сталінскай прэміі 2-й ступені (1941) і Дзяржаўнай прэміі СССР (1975).

Зрабіў значны ўклад у алгебраічную і дыферэнцыяльную тапалогію, тэорыю ваганняў, варыяцыйнага вылічэння, тэорыю кіравання. У тэорыі кіравання Пантрагін — стваральнік матэматычнай тэорыі аптымальных працэсаў, у аснове якой ляжыць т. зв. прынцып максімуму Пантрагіна; мае фундаментальныя вынікі па дыферэнцыяльных гульнях. Працы школы Пантрагіна аказалі вялікі ўплыў на развіццё тэорыі кіравання і варыяцыйнага злічэння ва ўсім свеце.