Людвіг V (герцаг Баварыі)
Людвіг V | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Ludwig V | |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
Папярэднік | Людвіг IV | ||||||
Пераемнік | Людвіг II | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
май 1315[1] |
||||||
Смерць |
18 верасня 1361 (46 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Вітэльсбахі | ||||||
Бацька | Людовік IV | ||||||
Маці | Беатрыкс Сілезская[d] | ||||||
Жонка | Маргарыта Маўльташ[d] і Margaret Christofsdottir[d][2] | ||||||
Дзеці | Мейнгард III | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Людвіг V (ням.: Ludwig V.; май 1315 — 18 верасня 1361) — герцаг Баварыі з 1347 года, маркграф Брандэнбурга ў 1323—1351 гадах, граф Ціроля з 1342 года, з дынастыі Вітэльсбахаў.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Людвіг V быў старэйшым сынам імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі Людвіга IV. Ужо ва ўзросце 8 гадоў Людвіг атрымаў ад бацькі маркграфства Брандэнбургскае, аднак яго кіраванне там не набыло папулярнасці мясцовай знаці.
У 1342 годзе Людвігаў ажаніўся з Маргарытай Маўльташ, кіраўніцай вялікага Цірольскага графства на поўдзень ад Баварыі. Маргарыта, аднак, паводле царкоўнага права, яшчэ не лічылася разведзенай са сваім першым мужам Ёганам Генрыхам Люксембургскім, таму шлюб Людвіга і Маргарыты выклікаў скандал еўрапейскага маштабу. Нягледзячы на абарону «першага ў гісторыі свецкага шлюбу» з боку выдатных філосафаў таго часу Уільяма Окама і Марсілія Падуанскага, Папа Рымскі, які знаходзіўся ў жорсткім супрацьстаянні з імператарам Людвігам IV, адлучыў маладую пару ад царквы.
Пасля смерці свайго бацькі ў 1347 годзе Людвігаў V разам са сваімі пяццю братамі быў абвешчаны герцагам Баварыі. Праз два гады браты вырашылі падзяліць герцагства. Людвіг V, яго малодшыя браты Людвіг VI і Атон V атрымалі ў валоданне Верхнюю Баварыю, якая ўключала тэрыторыі па рэках Лех, Ізар, Ампер і вярхоўі Іна.
Адлучаны ад царквы Людвігаў V не мог прэтэндаваць на карону Свяшчэннай Рымскай імперыі пасля свайго бацькі. Імператарам быў абраны Карл IV, з канкуруючага дому Люксембургаў. Людвіг V у саюзе з англійскім каралём Эдуардам III спрабавалі дамагчыся абрання анты-каралём Германіі Гюнтэра Шварцбургскага, аднак неўзабаве пасля яго абрання чатырма курфюрстамі Гюнтэр быў разбіты прыхільнікамі Люксембургаў і памёр. Тым не менш Людвігу V удавалася стрымліваць агрэсію новага імператара супраць уладанняў Вітэльсбахаў: у 1350 годзе ён здушыў паўстанне ў Брандэнбургу, якое было інспіравана Карлам IV і прывяло да спусташэння гэтага княства, а пазней Людвіг V адбіў напад імператара на Ціроль.
У 1351 годзе Людвігаў саступіў Брандэнбургскае маркграфства сваім малодшым братам за магчымасць адзінаўладнага кіравання ў Верхняй Баварыі. Ён планаваў навечна аб'яднаць Ціроль з Баварыяй і стварыў адзіную адміністрацыю для абодвух сваіх княстваў. З публікацыяй у 1356 годзе Залатой Булы Карла IV, якая абмежавала кола нямецкіх князёў, якія мелі права выбіраць імператара, сям'ю курфюрствамі (Баварыя не ўваходзіла ў іх лік), пачаўся новы віток канфлікту паміж Людвігам V і імператарам.
У 1359 годзе Людвігу ўдалося дамагчыся пры дапамозе Габсбургаў, таксама незадаволеных палітыкай Карла IV, зняцця царкоўнага адлучэння з сябе і сваёй жонкі.
У верасня 1361 годзе Людвігаў V памёр па шляху з Ціроля ў Мюнхен. Яго спадчыннікам стаў яго сын Мейнхард III.
Шлюбы і дзеці
[правіць | правіць зыходнік]- (1324) Маргарыта Дацкая (1305—1340), дачка Крыстафера II, караля Даніі
- Герман (1343—1360)
- Мейнхард III (1344—1363), герцаг Верхняй Баварыі і граф Ціроля
Зноскі
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118574876 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 14 жніўня 2015.
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Людовик, герцоги баварские и маркграфы бранденбургские // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік] Папярэднік Людвіг IV |
маркграф Брандэнбурга 1323—1351 |
Пераемнікі Людвіг VI Атон V |
герцаг Баварыі 1347—1349 сумесна са Стэфанам II, Людвігам VI, Вільгельмам I, Альбрэхтам I і Атонам V |
Пераемнік падзелена на Верхнюю і Ніжнюю Баварыю | |
Папярэднік новае ўтварэнне |
герцаг Верхняй Баварыі 1349—1361 |
Пераемнік Мейнхард III |
Папярэднік Маргарыта |
граф Ціроля 1342—1361 |