Гемарагічная ліхаманка Эбола

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Ліхаманка Эбола)
Гемарагічная ліхаманка Эбола
Медыцынскія сёстры каля ложку з хворым на ліхаманку Эбола
Медыцынскія сёстры каля ложку з хворым на ліхаманку Эбола
МКХ-10 A98.498.4
МКБ-10-КМ A98.4
МКХ-9 065.8065.8
DiseasesDB 18043
MedlinePlus 001339
eMedicine med/626 
MeSH D019142
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Запыт «Эбола» перанакіроўваецца сюды; гл. таксама іншыя значэнні.

Віруснае захворванне Эбола (EVD) ці гемарагічная ліхаманка Эбола (EHF) — хвароба чалавека, якая выклікаецца вірусам Эбола. Сімптомы звычайна праяўляюцца ад двух дзён да трох тыдняў пасля заражэння, з'яўляюцца ліхаманка, боль у горле, боль у мышцах, і галаўны боль. Звычайна пазней надыходзяць млоснасць, ванітаванне і панос, а таксама зніжэнне дзейнасці печані і нырак. На гэтай стадыі у некаторых асоб назіраецца крывацёк .[1]

Крыніцы і дыягностыка[правіць | правіць зыходнік]

Магчымая перадача віруса у выніку кантакту з крывёю ці біялагічнымі вадкасцямі інфікаванай жывёлы (найчасцей малпы ці пладаеднага кажана).[1] Распаўсюджванне паветраным шляхам у натуральным асяроддзі не засведчана.[2] Мяркуецца, што пладаедныя кажаны пераносяць і распаўсюджваюць вірус, не захворваючы. Пасля заражэння чалавека хвароба можа таксама распаўсюджвацца сярод людзей. Мужчыны, якія выжылі, могуць перадаваць хваробу праз сперму на працягу амаль двух месяцаў. Для правядзення дыягностыкі спачатку выключаюцца іншыя хваробы з падобнымі сімптомамі, напрыклад, малярыя, халера і іншыя вірусныя гемарагічныя ліхаманкі. Для пацвярджэння дыягназу аналізуюцца пробы крыві на вірусныя антыцелы, вірусныя РНК ці сам вірус.[1]

Прафілактыка[правіць | правіць зыходнік]

Прафілактыка ўключае зніжэнне распаўсюджвання хваробы ад інфікаваных малпаў і свіней людзям. Можа дасягацца праверкай на інфекцыю падобных жывёл, забойствам і належнай утылізацыяй іх целаў пасля выяўлення захворвання. Таксама эфектыўнае належнае прыгатаванне мяса і нашэнне ахоўнага адзення падчас працы з мясам, нашэнне ахоўнага адзення і мыццё рук падчас знаходжання побач з хворымі асобамі. З пробамі біялагічных вадкасцяў і тканак хворых людзей неабходна абыходзіцца з асаблівай асцярожнасцю.[1]

Лячэнне, прагноз і эпідэміялогія[правіць | правіць зыходнік]

Спецыяльнае лячэнне для хваробы адсутнічае; спробы дапамагчы хворым асобам уключаюць пераральную рэгідрацыйную тэрапію (піццё саладкаватай і саленаватай вады) ці ўвядзенне ўнутрывенных вадкасцяў.[1] Хвароба мае высокі ўзровень смяротнасці: часта памірае ад 50 % да 90 % інфікаваных вірусам.[1][3] Віруснае захворванне Эбола ўпершыню дыягнаставана ў Судане і Дэмакратычнай Рэспубліцы Конга. Хвароба звычайна праяўляецца ўспышкамі ў трапічных рэгіёнах субсахарскай Афрыкі.[1] З 1976 г. (ад першай дыягностыкі) да 2013 г. інфікавана менш за 1 000 асоб на год.[1][4] Самы вялікі выбух захворвання да сёй пары — сучасная эпідэмія ліхаманкі Эбола ў Заходняй Афрыцы, якая закранула Гвінею, Сьера-Леонэ, Ліберыю і, верагодна, Нігерыю.[5][6] На жнівень 2014 г. зафіксавана звыш 1 600 выпадкаў хваробы.[7] Працягваюцца высілкі па распрацоўцы вакцыны; аднак пакуль яе не існуе.[1]

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Упершыню вірус Эбола быў ідэнтыфікаваны ў экватарыяльнай правінцыі Судана і прылеглых раёнах Заіра (цяпер Дэмакратычная рэспубліка Конга) у 1976 годзе. У Судане захварэла 284 чалавекі, з іх памерла 151. У Заіры — 318 (памерла 280). Вірус быў вылучаны ў раёне ракі Эбола ў Заіры. Гэта дало назву вірусу.

З са­ка­ві­ка 2014 го­да лі­ха­ман­ка за­кра­ну­ла Гві­нею, Лі­бе­рыю, Сье­ра-Ле­о­нэ, Се­не­гал і Ні­ге­рыю. У кастрычніку 2014 года САА заявіла пра спыненні распаўсюджвання ліхаманкі Эбола ў Нігерыі[8].

У Еўропе[правіць | правіць зыходнік]

У ве­рас­ні 2014 года ў Іс­па­ніі па­мёр па­стар, які за­ра­зіў­ся ві­ру­сам у Аф­ры­цы і быў пе­ра­ве­зе­ны на ра­дзі­му для ля­чэн­ня. На па­чат­ку каст­рыч­ні­ка 2014 года бы­ла шпі­та­лі­за­ва­на ад­на з мед­сяс­цёр, што ля­чы­лі па­ста­ра, яна ста­ла пер­шай еў­ра­пей­кай, якая за­ра­зі­ла­ся ві­ру­сам па-за аф­ры­кан­скім кан­ты­нен­там.[9]

У польскім горадзе Лодзь 13 кастрычніка 2014 года шпіталізаваны мужчына з падазрэннем на ліхаманку Эбола. Вядома, што 31-гадовы мужчына прыехаў у Польшчу з Германіі, дзе ён кантактаваў з грамадзянамі Гвінеі.[10]


Зноскі

  1. ↑ а б в г д е ё ж з Ebola virus disease Fact sheet N°103. World Health Organization (1 сакавіка 2014). Праверана 12 April 2014.
  2. ↑ 2014 Ebola Virus Disease (EVD) outbreak in West Africa. WHO (21 красавіка 2014). Праверана 3 August 2014.
  3. ↑ C.M. Fauquet (2005). Virus taxonomy classification and nomenclature of viruses; 8th report of the International Committee on Taxonomy of Viruses. Oxford: Elsevier/Academic Press. p. 648. ISBN 9780080575483.
  4. ↑ Ebola Viral Disease Outbreak — West Africa, 2014. CDC (27 чэрвеня 2014). Праверана 26 June 2014.
  5. ↑ CDC urges all US residents to avoid nonessential travel to Liberia, Guinea, and Sierra Leone because of an unprecedented outbreak of Ebola.. CDC (31 ліпеня 2014). Праверана 2 August 2014.
  6. ↑ Outbreak of Ebola in Guinea, Liberia, and Sierra Leone. CDC (4 жніўня 2014). Праверана 5 August 2014.
  7. ↑ Ebola virus disease update - West Africa. WHO (4 жніўня 2014). Праверана 6 August 2014.
  8. ↑ У Нігерыі спынілася распаўсюджванне ліхаманкі Эбола // Zviazda.By
  9. ↑ Што трэба ведаць пра Эбола // Zviazda.By
  10. ↑ У Польшчы шпіталізаваны мужчына з падазрэннем на ліхаманку Эбола // Zviazda.By

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Гемарагічная_ліхаманка_Эбола&oldid=4420588"