Леанід Януаравіч Прокша

Леанід Януаравіч Прокша
Леанід Януаравіч Прокша
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	Лявон Кудла, Верашчака Л., Леанідаў П. і Кудла Л.
Дата нараджэння	6 (19) красавіка 1912
Месца нараджэння	Полацк, Полацкі павет, Віцебская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	9 снежня 1994 (82 гады)
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Альма-матар	Беларускі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя Максіма Танка; Ваенна-палітычная акадэмія імя У. І. Леніна[d];
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, журналіст
Гады творчасці	з 1937 года
Жанр	апавяданне, нарыс, памфлет
Мова твораў	беларуская і руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР;
Узнагароды	Ганаровая грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета Літоўскай ССР[d] ;

Леанід Януаравіч Про́кша (6 (19) красавіка 1912, Полацк — 9 снежня 1994^[1]) — беларускі савецкі пісьменнік, журналіст. Член Саюза пісьменнікаў СССР з 1961 года.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Л. Я. Прокша нарадзіўся 6 (19) красавіка 1912 ў Полацку. У 1931 годзе скончыў Мінскі педагагічны тэхнікум^[2]. У 1931—1935 гадах працаваў настаўнікам у Барысаве, у 1937—1941 гг. у рэдакцыях газет «Віцебскі рабочы», «Sztandar Wolności», «Pionier». У гады Вялікай Айчыннай вайны ваенны журналіст. У 1945—1956 гадах загадчык аддзела ў армейскіх газетах.

У 1955 годзе скончыў Ваенна-палітычную акадэмію імя Леніна^[3]. У 1956—1972 гг. працаваў галоўным рэдактарам часопіса «Коммунист Белоруссии» і рэдактарам газеты «Голас Радзімы»^[3].

У 1969—1972 гадах галоўны рэдактар часопіса «Літаратура і мастацтва».

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Л. Я. Прокша пачаў друкавацца ў 1937 годзе^[3]. Працаваў на рускай і беларускай мовах.

Сярод яго твораў:

зборнік нарысаў і апавяданняў «Крыніца прыгажосці» (1960, на рускай мове);
кнігі памфлетаў «Камедыянты» (1961), «Візітная картка народа» (1972);
зборнік гумарыстычных апавяданняў «Каб жылося-вялося» (1961), «Не ў гэтым поездзе» (1971), «Зося смяецца» (1982);
дакументальная аповесць «За Добрыцай-ракой» (1975);
раман «Пакуль жывеш на свеце» (1980);
творы для дзяцей і інш.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Ордэн Айчыннай вайны I ступені
2 ордэны Айчыннай вайны II ступені
Ордэн Чырвонай Зоркі
Польскі Залаты крыж за заслугі
медалі
Ганаровая грамата Вярхоўнага Савета БССР
Ганаровая грамата Вярхоўнага Савета Літоўскай ССР

Зноскі

↑ БелЭн 2001.
↑ Праект «Музей автографа» // ДУ «Гомельская цэнтральная гарадская бібліятэка імя А. І. Герцэна»(недаступная спасылка) (руск.)
↑ ^а ^б ^в т. 5. Биографический справочник. Мн: Издательство «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. 29 с.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Гадзінскі А. К. Прокша Леанід Януаравіч // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т., Т. 4. Накцюрн — Скальскі / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Т. 4. — 742 с. — 9 500 экз.
Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 39. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Праект «Музей автографа» // ДУ «Гомельская цэнтральная гарадская бібліятэка імя А. І. Герцэна»(недаступная спасылка) (руск.)
Прокша Леанід Януаравіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»

[FOOTNOTEБелЭн2001-1] БелЭн 2001.

[ggcbs-2] Праект «Музей автографа» // ДУ «Гомельская цэнтральная гарадская бібліятэка імя А. І. Герцэна»(недаступная спасылка) (руск.)

[БС-3] а ^б ^в т. 5. Биографический справочник. Мн: Издательство «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. 29 с.

[1]

[2]

[3]