Марына (жанр)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Марына, жанр)
Рэмбрант Харменс ван Рэйн, «Хрыстос падчас шторму на моры Галілейскім» 1633

Марына (фр.: marine, італ.: marina, ад лац.: marinus — марскі) — жанр выяўленчага мастацтва, які адлюстроўвае марскі краявід[1], а таксама сцэну марской бітвы або іншыя падзеі, якія адбываюцца на моры. З'яўляецца разнавіднасцю пейзажа. У якасці самастойнага віду пейзажнага жывапісу марына вылучылася напачатку XVII стагоддзя ў Галандыі.

Марыніст (фр.: mariniste) — мастак, які піша марыны[2]. Выдатныя прадстаўнікі гэтага жанру — англічанін Уільям Цёрнер і расійскі (армянскі) мастак Іван Канстанцінавіч Айвазоўскі, які напісаў каля 6000 карцін на марскую тэму.

Ва Францыі існуе афіцыйнае званне мастака Марскога флоту, якое прысвойваецца міністрам абароны выдатным мастакам-марыністам. Званне можа быць прысуджана не толькі мастакам, але таксама фатографам, ілюстратарам, гравёрам і скульптарам (падрабязней гл. Мастак Марскога флоту).

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Тарасов Ю. А. Голландский пейзаж XVII века — М., 1983.
  • Мари́на // Атанасова Иванка. Словарь терминов изобразительного искусства — Велико Тырново: Великотырновский университет им. Кирилла и Мефодия, Филологический факультет, Кафедра русистики, 2006. С. 62. — 142 с. — ISBN 954-775-578-1, ISBN 978-954-775-578-9. (руск.).
  • Мари́на // Краткий словарь терминов изобразительного искусства / Под. общ. редакцией Г. Г. Обухова — М.: Советский художник, 1961. — С. 89. — 192 с. — 15 000 экз. (руск.)
  • Мари́на // Популярная художественная энциклопедия. Архитектура. Живопись. Слульптура. Графика. Декоративное искусство. В 2 т. / Под ред. Полевого В. М. Ред. кол.: В. Ф. Маркузон, Д. В. Сарабьянов, В. Д. Синюков (зам. гл. ред.) — М.: Издательство «Советская энциклопедия», 1986. — Книга I. А—М., 1986. — С. 431. — 447 с, ил , 32 л. ил. — 200 000 экз. (руск.)
  • Мары́на // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Галоўная рэдакцыя Беларус. Сав. Энцыклапедыі, 1979. — Т. 3: Л — Паняты / [рэдактар П. М. Гапановіч]. — С. 114. — 672 с.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]