Маўпіхаа

Маўпіхаа
	фр. Maupihaa
	; Выгляд з космасу
Характарыстыкі
Плошча	2,6 км²
Насельніцтва	20 чал.
Шчыльнасць насельніцтва	7,69 чал./км²
Размяшчэнне
	16°48′43″ пд. ш. 153°57′17″ з. д.HGЯO
Акваторыя	Ціхі акіян
Краіна	Французская Палінезія;
	Маўпіхаа
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Маўпіха́а (фр.: Maupihaa), вядомы таксама як Мапе́лія (фр.: Mopelia) — атол у групе астравоў Таварыства (Французская Палінезія). Агульная плошча — 2,6 км². Насельніцтва (2017 г.) — 20 чалавек.

Маўпіхаа месціцца за 180 км на паўднёвы ўсход ад Маўпіці, у якога знаходзіцца ў адміністрацыйным падпарадкаванні. Уяўляе сабою атол з шырокай лагунай, што атачаецца каралавым рыфам з нізкімі астраўкамі-моту. Найбуйнейшы моту займае захад каралавага рыфу. Яго шырыня не перавышае 450 — 500 м. Гэта адзіны населены кавалак сушы на атоле.

Маўпіхаа славіцца як месца гнездавання рэдкіх відаў птушак, на берагах размножваюцца марскія чарапахі.

Відавочна, палінезійскія перасяленцы ўпершыню з'явіліся на атоле ў канцы 1 тысячагоддзя. Аднак з-за абмежаваных рэсурсаў ён некалькі разоў пакідаўся насельнікамі. Сучасныя жыхары Маўпіхаа — нашчадкі перасяленцаў з розных астравоў Таварыства, якія прыбывалі сюды пасля II Сусветнай вайны. Яны карыстаюцца архаічнай гаворкай таіцянскай мовы, займаюцца рыбалоўствам і сельскай гаспадаркай.

Маўпіхаа быў адкрыты экспедыцыяй С. Уоліса ў 1767 г. У 1895 г. фармальна далучаны да Французскай Палінезіі. Спробы французскіх прадпрымальнікаў стварыць на ім камерцыйныя плантацыі какосавых пальм і ванілі скончыліся фінансавай няўдачай. У 1917 г. каля Маўпіхаа пацярпеў крушэнне нямецкі карабель «Seeadler». Яго каманда здолела выратавацца, падманам захапіць французскае судна і дасягнуць Чылі. Нямецкі капітан Фелікс фон Люкнер пазней апублікаваў свае нататкі ў прыгодніцкім стылі, так што гісторыя крушэння стала вядома ва ўсім свеце.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]