Мікалай Мікалаевіч Дабранраваў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мікалай Мікалаевіч Дабранраваў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 22 лістапада 1928(1928-11-22)
Месца нараджэння
Дата смерці 16 верасня 2023(2023-09-16)[1] (94 гады)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Бацька Q122681495?
Маці Q122682188?
Жонка Аляксандра Мікалаеўна Пахмутава
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці паэт, акцёр, пісьменнік, паэт-песеннік, аўтар песень, настаўнік
Жанр верш і песня
Мова твораў руская
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі
Дзяржаўная прэмія СССР прэмія Ленінскага камсамола
Узнагароды
Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені ордэн «За заслугі перад Айчынай» III ступені ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга Ордэн «Знак Пашаны»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікалай Мікалаевіч Дабранраваў (руск.: Никола́й Никола́евич Добронра́вов; 22 лістапада 1928, Ленінград — 16 верасня 2023) — савецкі і расійскі паэт-песеннік, кінаакцёр. Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1982) і прэміі Ленінскага камсамола (1978). Член Саюза пісьменнікаў СССР (1970—1991).

З 1956 года і да самай смерці з’яўляўся мужам і сааўтарам кампазітара, піяністкі, народнай артысткі СССР Аляксандры Пахмутавай.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

З 1942 года жыў і вучыўся пад Масквой у Малахаўцы, дзе скончыў сярэднюю школу ў 1946 годзе. Скончыў школу-студыю пры Маскоўскім мастацкім тэатры і Маскоўскі гарадскі настаўніцкі інстытут. У канцы 50-х — пачатку 60-х гадоў працаваў акцёрам у Маскоўскім тэатры юнага гледача. З сярэдзіны 60-х гадоў цалкам прысвяціў сябе літаратурнай працы; член Саюза пісьменнікаў Расіі.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар некалькіх п’есаў для лялечных і дзіцячых тэатраў. У суаўтарстве з Сяргеем Грабённікавым напісаў кнігі для дзяцей і юнацтва: «Загараецца маяк», «Адчайны, адчайвай!», «Трэці не лішні», «Хутка канікулы» і інш. Аўтар некалькіх паэтычных зборнікаў: «Тайговыя зоркі», «Вечная» трывога", «Вершы і песні», «Сузор’е Гагарына», «Вершы». Асаблівую папулярнасць заваявалі яго песні, напісаныя з кампазітарам Аляксандрай Пахмутавай: «Геолагі»; «Галоўнае, хлопцы, сэрцам не старэць!»; «Абдымаючы неба»; «Ведаеце, якім ён хлопцам быў!»; «Стомленая падлодка»; «Баязлівец не гуляе ў хакей»; «Пяшчота»; «Мелодыя»; «Да спаткання, Масква» (развітальная песня Летняй Алімпіяды-1980).

Зноскі