Мікалай Мікалаевіч Шаўчук

Мікалай Мікалаевіч Шаўчук
Мікалай Мікалаевіч Шаўчук
	лістапад 2007 — 2019
Прэзідэнт	Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік	Валерый Палідавец
Пераемнік	Ігар Марковіч
Член Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь VI склікання
Член Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь VI склікання
Дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь VII склікання
	з 6 снежня 2019
Нараджэнне	24 жніўня 1959 (64 гады); Драгічын, Драгічынскі раён, Брэсцкая вобласць, БССР, СССР;
Партыя	беспартыйны;
Адукацыя	Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія; Полацкі дзяржаўны ўніверсітэт імя Ефрасінні Полацкай; Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь;
Узнагароды	Грамата Патрыяршага экзарха ўсяе Беларусі[d]

Мікалай Мікалаевіч Шаўчук (нар. 24 жніўня 1959, г. Драгічын, Брэсцкая вобласць, БССР) — беларускі дзяржаўны дзеяч.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію па спецыяльнасці «Механізацыя сельскай гаспадаркі»; Полацкі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці «Эканоміка і кіраванне вытворчасцю»; Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь па спецыяльнасці «Дзяржаўнае і мясцовае кіраванне».

Працаваў загадчыкам машыннага двара, галоўным інжынерам, дырэктарам саўгаса «Банонь» Полацкага раёна Віцебскай вобласці; першым намеснікам старшыні — начальнікам упраўлення сельскай гаспадаркі і харчавання, старшынёй Полацкага райвыканкама.

Выбіраўся членам Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь шостага склікання, з’яўляўся намеснікам старшыні Пастаяннай камісіі па заканадаўстве і дзяржаўным будаўніцтве.

З 2019 года дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь VII склікання. Беспартыйны.

Жыве ў г. Полацку.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны медалём «За працоўныя заслугі», граматай Патрыяршага Экзарха ўсяе Беларусі (2017)^[1]. Мае падзяку Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Жанаты. Мае дарослых сына і дачку.

Зноскі

↑ Свидетельство № 5-02/107 от 10 ноября 2017 года (руск.)(недаступная спасылка). Минская епархия (10 снежня 2017). Архівавана з першакрыніцы 6 кастрычніка 2022. Праверана 18 лістапада 2020.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[1] Свидетельство № 5-02/107 от 10 ноября 2017 года (руск.)(недаступная спасылка). Минская епархия (10 снежня 2017). Архівавана з першакрыніцы 6 кастрычніка 2022. Праверана 18 лістапада 2020.

[1]