Мікалай Пятровіч Кішка
Выгляд
Мікалай Кішка | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
польск.: Mikołaj Kiszka | |||||||
![]() Герб «Дуброва» | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Васіль Тышкевіч | ||||||
Пераемнік | Станіслаў Радзімінскі | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
1524[1] ці 1524 |
||||||
Смерць | 1587[1] | ||||||
Род | Кішкі | ||||||
Бацька | Пётр Станіслававіч Кішка[2] | ||||||
Маці | Ганна з Ільінічаў[d][2] | ||||||
Жонка | Марына Міхайлаўна Мсціслаўская[d][3] і Барбара з Хадкевічаў[d] | ||||||
Дзеці | Барбара з Кішкаў[d], Ганна з Кішкаў[d] і Мікалай Кішка[d] |
Мікалай Кішка (? — 1587) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, Рэчы Паспалітай. Крайчы вялікі літоўскі (з 1552), падчашы вялікі літоўскі (з 1555), ваявода падляшскі (1569—1587).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Сын троцкага кашталяна Пятра Кішкі і Алены Ільініч, дачкі дворнага літоўскага маршалка Юрыя Іванавіча Ільініча. Меў братоў Станіслава і Пятра.
Падтрымліваў планы збліжэння ВКЛ з Польшчай, дзякуючы чаму ў 1569 годзе стаў ваяводам падляшскім, пасля пераходу ваяводства ў склад Кароны. Заставаўся ваяводам падляшскім да канца жыцця.
Быў двойчы жанаты. Першы раз у 1555 годзе з Марынай Заслаўскай, якая памерла ў 1563 годзе. Другі раз з Барбарай Хадкевіч, дачкой віленскага кашталяна Гераніма Хадкевіча. Меў дачку Барбару (жонку Юрыя Алелькавіча) і сына Мікалая.
Зноскі
- ↑ а б Mikołaj Kiszka // MAK
- ↑ а б Род Іллінічаў у Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVI стагоддзях / пад рэд. Р.А. Аляхновіч, С.А. Рыбчонак, А.І. Шаланда — Мір: 2015. — С. 99. — 374 с. — ISBN 978-985-90361-2-5
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 270–271.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Думін С. Кішкі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 101. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Генеалогія Кішкаў Архівавана 21 верасня 2013.