Мікіта Іванавіч Корзун

Мікіта Корзун
Мікіта Корзун
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Мікіта Іванавіч Корзун
Нарадзіўся	6 сакавіка 1995[…] (28 гадоў); Мінск, Беларусь;
Грамадзянства	Беларусь
Рост	174 см
Вага	68 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Шахцёр
Нумар	18
Клубная кар’ера
2020—	Шахцёр (Салігорск)
Нацыянальная зборная
	↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 2 верасня 2020. ; ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 22 лістапада 2023 ;

Мікіта Корзун (нар. 6 сакавіка 1995, Мінск) — беларускі футбаліст, паўабаронца салігорскага «Шахцёра» і нацыянальнай зборнай Беларусі.

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец мінскага «Дынама», з 2011 года выступаў за дубль. У асноўнай камандзе дэбютаваў 26 верасня 2012 года ў матчы 1/8 Кубка Беларусі супраць пінскай «Хвалі», калі правёў на полі ўсе 90 хвілін. Дэбют у чэмпіянаце адбыўся 17 лістапада 2012 года ў матчы супраць «Тарпеда-БелАЗ», калі Мікіта ўжо ў кампенсаваны час замяніў Станіслава Драгуна.

У сезоне 2013 стаў трывала з’яўляцца ў асноўным складзе дынамаўцаў, пры гэтым нярэдка выхадзіў у стартавым складзе. Па выніках сезона 2013 быў прызнаны найлепшым у намінацыі «Футбольная надзея Беларусі»^[4].

Сезон 2014 распачынаў у аснове «Дынама», але ў красавіку 2014 года атрымаў траўму, з-за якой прапусціў амаль увесь сезон. Вярнуўся на поле ў кастрычніку 2014 года, але неўзабаве атрымаў паўторную траўму і ўжо не з’яўляўся ў складзе да канца чэмпіянату. Сезон 2015 распачаў на лаўцы запасных, але хутка замацаваўся ў стартавым складзе мінчан на пазіцыі апорнага паўабаронцы, стаў адным з асноўных ігракоў каманды.

У лістападзе 2015 года цікавасць да Корзуна стаў праяўляць данецкі «Шахцёр»^[5]. Пазней Мікіта быў запрошаны ў іншы ўкраінскі клуб — «Дынама» з Кіева. 1 лютага 2016 года было афіцыйна абвешчана аб падпісанні кантракта^[6]. У сезоне 2015/16 выйшаў на поле толькі ў апошнім матчы сезона, а ў другой палове 2016 года стаў часцей з’яўляцца ў складзе. У пачатку 2017 года зноў страціў месца ў аснове, выступаў за моладзевы склад.

У першай палове сезона 2017/18 зноў стаў трапляць у склад, аднак у 2018 годзе перастаў з’яўляцца на полі. Па заканчэнні сезона «Дынама» выставіла Корзуна на трансфер, і ў ліпені 2018 года паўабаронца на правах арэнды вярнуўся ў мінскае «Дынама»^[7]. Замацаваўся ў стартавым складзе каманды, з лістапада 2018 года не гуляў з-за траўмы.

Па заканчэнні сезона ў снежні 2018 года вярнуўся ў Кіеў, аднак у студзені 2019 года не трапіў у склад каманды на замежны збор і неўзабаве быў аддадзены ў арэнду саудаўскаму клубу «Аль-Фатэх»^[8]. У жніўні 2019 года пакінуў «Аль-Фатэх»^[9] і на правах арэнды далучыўся да клуба «Вілафранкенсі» з другога дывізіёна Партугаліі^[10].

Пакінуў партугальскую каманду па заканчэнні арэнды ў чэрвені 2020 года, пасля чаго трэніраваўся з рознымі беларускімі клубамі, шукаючы варыянты для працягу кар’еры. У верасні 2020 года перайшоў у салігорскі «Шахцёр», падпісаўшы кантракт да 2023 года^[11].

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выступаў за юнацкія зборныя да 17 і 19 гадоў. 19 лістапада 2013 года дэбютаваў за моладзевую зборную Беларусі ў адборачным матчы чэмпіянату Еўропы супраць Арменіі.

У маі 2016 года са складу моладзевай зборнай быў у надзвычайным парадку выкліканы ў нацыянальную зборную Беларусі ў сувязі з траўмамі іншых ігракоў^[12]. Дэбютаваў за нацыянальную каманду 27 мая 2016 года ў таварыскім матчы супраць Паўночнай Ірландыі (0:3), выйшаўшы ў стартавым складзе.

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

01 Чэмпіён Украіны: 2016
02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Украіны (2): 2017, 2018
Уладальнік Суперкубка Украіны: 2016
01 Чэмпіён Беларусі (2): 2020, 2021
02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі (2): 2014, 2015
03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі (3): 2012, 2013, 2018
Уладальнік Суперкубка Беларусі (2): 2021, 2023
У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі: 2015

Статыстыка выступленняў[правіць | правіць зыходнік]

Сезон	Дывізіён	Клуб	Матчы	Галы
2011	дубль	Дынама Мінск	5	0
2012	Д1	Дынама Мінск	1	0
2013	Д1	Дынама Мінск	23	0
2014	Д1	Дынама Мінск	4	0
2015	Д1	Дынама Мінск	19	0
2015/16 (2)	Д1	Дынама Кіеў	1	0
2016/17	Д1	Дынама Кіеў	11	0
2017/18	Д1	Дынама Кіеў	8	0
2018 (2)	Д1	Дынама Мінск	12	1
2018/19 (2)	Д1	Аль-Фатэх	11	0
2019/20	Д2	Вілафранкенсі	12	0

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

↑ Nikita Korzun // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2449070"></a>
↑ Nikita Korzun // FBref.com
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q56239490"></a>
↑ https://www.pressball.by/footballstat/nikita_korzun/
↑ Никита Корзун признан лучшим в номинации "Футбольная надежда Беларуси" (руск.). football.by (10 снежня 2013). Праверана 17 кастрычніка 2023.
↑ Донецкий "Шахтер" готов заключить контракт с Никитой Корзуном без просмотра (руск.). football.by (11 лістапада 2015). Праверана 17 кастрычніка 2023.
↑ Киевское "Динамо" объявило о подписании контракта с Никитой Корзуном (руск.). football.by (1 лютага 2016). Праверана 17 кастрычніка 2023.
↑ Минское "Динамо" арендовало Никиту Корзуна (руск.). football.by (24 ліпеня 2018). Праверана 17 кастрычніка 2023.
↑ Никита Корзун стал игроком клуба "Аль-Фатех" (руск.). football.by (24 студзеня 2019). Праверана 17 кастрычніка 2023.
↑ Футбол. Никита Корзун разорвал контракт с "Аль-Фатехом" из Саудовской Аравии (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by. Архівавана з першакрыніцы 25 кастрычніка 2020. Праверана 1 верасня 2019.
↑ Никита Корзун перешел в португальский "Вилафранкенше" (руск.). football.by (31 жніўня 2019). Праверана 17 кастрычніка 2023.
↑ Корзун стал игроком "Шахтера" (руск.). football.by (2 верасня 2020). Праверана 17 кастрычніка 2023.
↑ Никита Корзун вызван в национальную сборную Беларуси (руск.). football.by (19 мая 2016). Праверана 17 кастрычніка 2023.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Профіль на афіцыйным сайце мінскага «Дынама»

[club-3] Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 2 верасня 2020.

[national-4] Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 22 лістапада 2023

[_4c7a6254008ba1f3-1] Nikita Korzun // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2449070"></a>

[_a3c3e4811b49854f-2] Nikita Korzun // FBref.com
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q56239490"></a>

[_a338dd5bf013c1f2-5] ttps://www.pressball.by/footballstat/nikita_korzun/

[6] Никита Корзун признан лучшим в номинации "Футбольная надежда Беларуси" (руск.). football.by (10 снежня 2013). Праверана 17 кастрычніка 2023.

[7] Донецкий "Шахтер" готов заключить контракт с Никитой Корзуном без просмотра (руск.). football.by (11 лістапада 2015). Праверана 17 кастрычніка 2023.

[8] Киевское "Динамо" объявило о подписании контракта с Никитой Корзуном (руск.). football.by (1 лютага 2016). Праверана 17 кастрычніка 2023.

[9] Минское "Динамо" арендовало Никиту Корзуна (руск.). football.by (24 ліпеня 2018). Праверана 17 кастрычніка 2023.

[10] Никита Корзун стал игроком клуба "Аль-Фатех" (руск.). football.by (24 студзеня 2019). Праверана 17 кастрычніка 2023.

[11] Футбол. Никита Корзун разорвал контракт с "Аль-Фатехом" из Саудовской Аравии (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by. Архівавана з першакрыніцы 25 кастрычніка 2020. Праверана 1 верасня 2019.

[12] Никита Корзун перешел в португальский "Вилафранкенше" (руск.). football.by (31 жніўня 2019). Праверана 17 кастрычніка 2023.

[13] Корзун стал игроком "Шахтера" (руск.). football.by (2 верасня 2020). Праверана 17 кастрычніка 2023.

[14] Никита Корзун вызван в национальную сборную Беларуси (руск.). football.by (19 мая 2016). Праверана 17 кастрычніка 2023.

[1]

[2]

[3]

[* 1]

[* 2]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]