Міхал Пятроўскі

Міхал Пятроўскі
Міхал Пятроўскі
Адукацыя	Віленская каталіцкая духоўная семінарыя; Імператарская Рымска-каталіцкая духоўная акадэмія;
Нараджэнне	3 кастрычніка 1889; Празарокі, Беларусь;
Смерць	26 ліпеня 1931 (41 год); Гміна Цехановец, Высокамазавецкі павет, Падляскае ваяводства, Польшча;
Пахаванне	Могілкі ў Віннай[d];

Міхал Пятроўскі (3 кастрычніка 1889, в. Празарокі, Дзісенскі павет (цяпер Глыбоцкі раён) — 26 ліпеня 1931, Вінная) — беларускі хадэцкі дзеяч, каталіцкі святар, прыхільнік беларусізацыі касцёла ў Беларусі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Пасвячоны ў 1912 г., служыў у Даўгінаве, Шаркаўшчыне, Вільні, Барунах. У 1917-1921 гадах быў адным з арганізатараў хрысціянска-дэмакратычнага руху ў Дзісенскім павеце. Прамаўляў казанні на беларускай мове. З'яўляўся аўтарам пастановы з'езду каталіцкага духавенства Дзісенскага павета, прынятай 6 жніўня 1918 года ў мястэчку Германавічы, у якой выказвалася патрэба ўжывання беларускай мовы ў касцёле ды беларускага характару школьніцтва, культурнай і грамадскай дзейнасці.

У 1922 годзе падчас працы пробашчам у Барунах быў арыштаваны польскімі ўладамі. Пасля вызвалення служыў у Даўгінаве, аднак больш не прымаў актыўнага ўдзелу ў беларускай грамадскай і палітычнай дзейнасці. Не прамаўляў казанняў на беларускай мове.

У 1925 г. быў пераведзены на іншае месца службы на Падляшша. Памёр у Віннай, пахаваны на мясцовых могілках.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Календарыюм // «Czasopis», 10/2004.