Ніўтао
Ніўтао | |
---|---|
тувалу Niutao | |
Характарыстыкі | |
Плошча | 2,53 км² |
Насельніцтва | 582 чал. |
Шчыльнасць насельніцтва | 230,04 чал./км² |
Размяшчэнне | |
06°06′00″ пд. ш. 177°16′00″ у. д.HGЯO | |
Акваторыя | Ціхі акіян |
Краіна | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ніўтао (на мове тувалу Niutao) — востраў у складзе астравоў Тувалу на поўдні Ціхага акіяна. Належыць да дзяржавы Тувалу. Агульная плошча — 2,53 км². Насельніцтва — 582 чал. (2017 г.).
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Паводле падання тубыльцаў, іх продкі прыбылі з Самоа на чале з правадыром Матаікі. На еўрапейскія карты востраў патрапіў у 1781 г. У 1866 г. Ніўтао наведаў місіянер з Лонданскага місіянерскага таварыства, які паведаміў, што мясцовае насельніцтва пацярпела ад гандляроў рабамі.
У 1949 г. некалькі сем’яў з Ніўтао перасяліліся на Ніўлакіту.
У 1993 г. выхадзец з Ніўтао, сэр Тому Сіонэ (Tomu Sione), заняў пасаду генерал-губернатара Тувалу.
Прырода
[правіць | правіць зыходнік]Востраў знаходзіцца ў паўночнай частцы астравоў Тувалу. Мае каралавае паходжанне. Па форме нагадвае авал даўжынёй да 1,6 км.
Ад старажытнай лагуны засталіся 2 малыя вадаёмы з салёнай вадой. 3 свідравіны з пітной вадой. Сталых вадацёкаў няма. Клімат трапічны пасатны. Палову года засушлівы. Востраў знаходзіцца ў зоне ўздзеяння трапічных цыклонаў.
Інфраструктура
[правіць | правіць зыходнік]Маецца 2 паселішча — вёскі Куліа і Тэава. Адміністрацыйным цэнтрам лічыцца Куліа. Галоўныя заняткі — сельская гаспадарка (вырошчванне какосаў і клубняў пулаку). Мясцовыя жыхары таксама ловяць рыбу.
1 адміністрацыйны будынак, пачатковая школа, 1 пратэстанцкая царква Лонданскага місіянерскага таварыства, паштовае аддзяленне, шпіталь, 3 калодзежы з пітной вадой. Транспартныя зносіны ўнутры вострава магчымы ўздоўж 1 акруговай дарогі з насыпным пакрыццём.
З-за рыфаў, якія атачаюць востраў, прамысловы лоў рыбы і падыход марскога транспарту да берага ўскладнены.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Ніўтао Архівавана 15 мая 2012.
- Астравы Тувалу Архівавана 21 лютага 2011.