Перламутраўка зеленаватая

Перламутраўка зеленаватая
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Першаснаротыя Без рангу:  Ecdysozoa Без рангу:  Panarthropoda Тып:  Членістаногія Падтып:  Трахейнадыхальныя Надклас:  Шасціногія Клас:  Насякомыя Падклас:  Крылатыя насякомыя Інфраклас:  Навакрылыя насякомыя Надатрад:  Насякомыя з поўным метамарфозам Атрад:  Матылі Падатрад:  Glossata Надсямейства:  Papilionoidea Сямейства:  Німфаліды Падсямейства:  Heliconiinae Трыба:  Argynnini Род:  Argynnis Від:  Перламутраўка зеленаватая
Міжнародная навуковая назва
Argynnis laodice
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы NCBI   405016

Перламутраўка зеленаватая (Argynnis laodice) — дзённы матылёк з сямейства німфалід.

Этымалогія лацінскай назвы

Лаадыка ў грэчаскай міфалогіі — самая прыгожая з дачок Прыама і Гекубы, жонка Гелікаона.

Апісанне

Даўжыня пярэдняга крыла 26-35 мм. Ніжні бок крылаў па знешнім баку чырванавата-буры, унутраная частка — жоўтая. Абедзве гэтыя часткі аддзеленыя адна ад адной шэрагам белых плям, якія часам могуць утвараць суцэльную перавязь. Маецца шэраг геаграфічных формаў.

Размнажэнне

Вусень чорна-шэрага колеру з жоўтай разарванай паласой на спіне, з шасцю цёмнымі плямамі па баках цела. Галава вусеня чырванавата-шэрая. Стадыя вусеня са жніўня па ліпень наступнага года. Вусені харчуюцца ноччу, а дзень праводзяць у хованках. Зімуе вусень ранняга ўзросту. У Паўночнай і Цэнтральнай Еўропе вусені харчуюцца на фіялцы балотнай і сабачай (Viola palustris, Viola canina). Вусені акукляюцца на сцеблах раслін паблізу ад паверхні зямлі. Кукалка цёмна-бурая, у дробную чорную палоску, бліскучая.

Арэал

Сярэдняя і Усходняя Еўропа, паўднёвы захад Заходняй Сібіры, Прымор'е, Прыамур’е, Сярэдні Урал, паўночна-захад Казахстана, Паўночна-усходні Кітай, Карэя, Японія, Сахалін, паўднёвыя Курыльскія астравы.

Месцапражыванне

Засяляе сырыя лугавіны па ўзлесках, паляны, даліны рэк, у хваёвых і змешаных лясах. Таксама сустракаецца на палянах, абочынах лясных дарог, у змешаных і хвойных лясах (асабліва сярод зараснікаў ажыны), забалочаныя лугі, на участках, пераходных да вярховых балотах. У Карпацкіх гарах падымаецца вышэй за 500 м над узр. м.

Біялогія

Перламутраўка зеленаватая развіваецца ў адным пакаленні. Лёт матылькоў імага з пачатку ліпеня да канца жніўня, у Карпатах лёт расцягнуты да пачатку верасня. Пік перыяду лёту прыпадае на апошнюю дэкаду ліпеня і першую дэкаду жніўня. Разам з іншымі буйнымі відамі перламутравак у сонечнае надвор'е харчуецца на буйных суквеццях астравых і парасонавых раслін.

Падвіды

• Argyronome laodice laodice
• Argyronome laodice ferruginea (Watkins, 1924)
• Argyronome laodice fletcheri (Watkins, 1924)
• Argyronome laodice huochengice (Huang et Murayama)
• Argyronome laodice japonica (Ménétriés, 1857)
• Argyronome laodice rudra (Moore, 1858)
• Argyronome laodice samana (Fruhstorfer, 1907)
• Argyronome laodice tomaridice (Bryk, 1942)

Заўвагі па ахове

Занесеная ў Чырвоную кнігу еўрапейскіх матылькоў, Чырвоныя кнігі Сярэдняга Урала і Курганскай вобласці. Уключаны ў Чырвоную кнігу Маскоўскай вобласці, Расія (1998) (2 катэгорыя). Аднесены да катэгорыі знікаючых або якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення відаў у Славакіі, Венгрыі і Польшчы.