Прынцэса Айко

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Айко
敬宮愛子内親王
Прынцэса Айко (2021).
Прынцэса Айко (2021).
прынцэса Тосі

Нараджэнне 1 снежня 2001(2001-12-01) (22 гады)
Род Японскі імператарскі дом[d]
Бацька Нарухіта[1]
Маці Масака[d][1]
Веравызнанне сінтаізм
Адукацыя
Дзейнасць арыстакратка, студэнт
Узнагароды
Grand Cordon of the Order of the Precious Crown
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Імператарскі дом Японіі

Яго Вялікасць Імператар
Яе Вялікасць Імператрыца


Яго Вялікасць Імператар на покоі
Яе Вялікасць Імператрыца на пакоі


Яго Імператарская Высокасць Прынц Хітачы
Яе Імператарская Высокасць Прынцэса Хітачы


Яе Імператарская Высокасць Прынцэса Мікаса

Айко, прынцэса Тосі (яп.: 敬宮愛子内親王; Тосі-но-мія Айко Найсіно; нар. 1 снежня 2001, Токіа) — дачка 126-га імператара Японіі Нарухіта і імператрыцы Масако.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Айко нарадзілася 1 снежня 2001 года ў 14:43 па стандартным японскім часе ў Токіа. Іерогліфы яе імя азначаюць: «любоў» і «дзіця» — «дзіця любові». Айко таксама носіць імперскі тытул прынцэсы Тосі (яп.: 敬宮 Тосі-но-мія), што значыць: «чалавек, які паважае іншых». Калі яна выйдзе замуж за простага чалавека, ёй прыйдзецца адмовіцца ад гэтага тытула. Імператарскі Сямейны Закон 1947 года адмяніў японскае дваранства; і, згодна з палажэнням гэтага закона, колькасць «афіцыйных» членаў у імператарскай сям’і абмежавана нашчадкамі Імператара Тайсё.

У парушэнне традыцый, яе імя было абрана яе бацькамі, а не імператарам. Яно было ўзята з вучэння кітайскага філосафа Мэн-цзы. Ён лічыць, што «чалавек, які любіць іншых, будзе любімы іншымі, і чалавек, які паважае іншых, будзе заўсёды паважаны іншымі».

У 2005 годзе прынцэса Тосі пачала навучацца ў Нацыянальным Дзіцячым Замку ў Токіа. Яна любіла рабіць гліняны посуд, рытмічную гімнастыку і даглядаць за кветкамі і жывёламі ў палацы Тогу разам з прынцэсай Масако.

Прынцэса Тосі (ці прынцэса Айко, як яна больш вядомая) пачала сваю афіцыйную адукацыю ў дзіцячым садзе Гакусюін ў красавіку 2006 года і скончыла яго ў сакавіку 2008 года. У красавіку 2008 года прынцэса Айко паступіла ў пачатковую школу Гакусюін, а ў красавіку 2014 года — у сярэднюю школу Гакусюін[3].

Заўзятарка сумо, яна наведала ў першы раз басё ў верасні 2006 года разам са сваімі бацькамі.

Прынцэса Айко любіць пісаць і часам стварае сцэнарыі для п’ес. Таксама спявае і грае на музычных інструментах — фартэпіяна і скрыпцы.

Трон[правіць | правіць зыходнік]

Спрэчкі[правіць | правіць зыходнік]

Нараджэнне прынцэсы Айко дало штуршок ажыўленым спрэчкам у Японіі адносна таго, ці павінна дзеючая сістэма атрымання ў спадчыну па мужчынскай лініі, выкладзеная ў Законе Імператарскага Дома 1947 года, быць змененая ў бок першародства, што дазволіла б жанчыне атрымаць у спадчыну Хрызантэмавы Трон, нават пры наяўнасці ў яе малодшага брата. Хоць у імператарскіх хроніках японскай гісторыі знаходзяць восем кіруючых імператрыц, іх пераемнікі часта выбіраліся сярод мужчын, якія паходзілі па крыві з Імператарскага Дома. З прычыны гэтага некаторыя кансерватыўныя навукоўцы даказваюць, што жаночае панаванне было часовым, і традыцыя атрымання ў спадчыну стальца толькі па мужчынскай лініі павінна падтрымлівацца і ў 21-м стагоддзі. Імператрыца Гэмэй, сталец якой спадкавала яе дачка Імператрыца Гэнсё, застаецца адзіным выключэннем.

Прызначаная ўрадам група экспертаў прадставіла 25 кастрычніка 2005 года даклад, згодна з якім было рэкамендавана змяніць Імператарскі закон аб парадку атрымання ў спадчыну ад прынцыпу мужчынскага першародства ў бок абсалютнага першародства. 20 студзеня 2006 года прэм’ер-міністр Дзюн’іціра Каідзумі адвёў частку сваёй штогадовай праграмнай прамовы абмеркаванню дадзенага пытання, калі ён абавязаўся прадставіць законапраект у парламент, які дазваляе жанчынам спадкаваць імператарскі сталец у будучыні. Каідзумі не абвясціў час стварэння і дэталі законапраекта, але адзначыў, што распрацоўка будзе праводзіцца ў адпаведнасці з высновамі ўрадавай групы 2005 года.

Стрыечны брат[правіць | правіць зыходнік]

Сертыфікат да манеты

Планы па змене закона аб атрыманні ў спадчыну трона па мужчынскай лініі былі адкладзеныя пасля таго, як у лютым 2006 года было абвешчана, што брат бацькі, прынц Акісіна (Фуміхіта), і яго жонка, прынцэса Кіка, чакаюць нараджэння іх трэцяга дзіцяці. 6 верасня 2006 года прынцэса Кіка нарадзіла сына, прынца Хісахіта, які стаў трэцім у парадку атрымання ў спадчыну Хрызантэмавага Трона згодна з гэтым законам, пасля яго дзядзькі, наследнага прынца Нарухіта, і яго бацькі, прынца Акісіна (Фуміхіта). Нараджэнне прынца забяспечыла першага мужчынскага нашчадка, які быў народжаны ў імператарскай сям’і за апошнія 41 год. 3 студзеня 2007 прэм’ер-міністр Сіндза Абэ заявіў, што здымае прапанову аб змене Закона Імператарскага Дома. Таму, здаецца, усё менш верагодным, што палажэнні аб пераходзе ў спадчыну прастола будуць зменены, для таго, каб дазволіць стрыечнай сястры Хісахіта, прынцэсе Айко, стаць кіруючай Імператрыцай. Калі прынцэса стане кіруючай Імператрыцай, у выпадку калі законы будуць зменены, то ў будучыні і іншыя прынцэсы Імператарскай Дома змогуць заняць імператарскі трон.

У 2001 годзе Аўстралійскім манетным дваром у Перце была выпушчаная накладам 300 асобнікаў сярэбраная манета якасцю пруф, вагой 1 кілаграм, прысвечаная нараджэнню прынцэсы Айко — першага дзіцяці прынца Нарухіта і прынцэсы Масако.

Зноскі