П’ер-Франсуа-Леанар Фантэн

П’ер-Франсуа-Леанар Фантэн
Дата нараджэння	20 верасня 1762(1762-09-20)[…]
Месца нараджэння	Пантуаз, дэпартамент Валь-д’Уаз, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Дата смерці	10 кастрычніка 1853(1853-10-10)[…] (91 год)
Месца смерці	былая 8-я акруга Парыжа[d], Парыж, дэпартамент Сена, Францыя
Месца пахавання	Пер-Лашэз
Грамадзянства	Францыя
Дзеці	Эмэ-Сафія Дзюпюі[d]
Альма-матар	Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў
Член у	Жэнеўскае таварыства мастацтваў[d] Нідэрландская каралеўская акадэмія навук Акадэмія прыгожых мастацтваў[d]
Уплыў	Antoine-François Peyre[d]
Уплыў на	Jacques Ignace Hittorff[d], Луі-Іпаліт Леба[d], Louis Visconti[d], Auguste Caristie[d], Франсуа Дэбрэ, Jacques-Marie Huvé[d], Martin-Pierre Gauthier[d], Paul Letarouilly[d] і Achille Leclère[d]
Узнагароды	Рымская прэмія[d] (1785)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

П’ер-Франсуа-Леонар Фантэн (фр.: Pierre-François-Léonard Fontaine; 10 верасня 1762 — 3 кастрычніка 1853) — французскі архітэктар.

Разам з архітэктарам Шарлем Персье зрабіў уплыў на фарміраванне стылю ампір. З 1807 года быў першым архітэктарам імператара Напалеона. Праславіўся як архітэктар Луўра і Цюільры, а таксама Трыўмфальнай аркі Карузель у Парыжы.

Самастойна рэстаўраваў палацы: Луўр, Цюільры і Версаль, а таксама шпіталь у Пантуа.

Пахаваны на могілках Пер-Лашэз.