Мітрапаліт Рыгор Кахановіч (сапраўднае імя Ануфрый Кахановіч; польск.: Grzegorz Kochanowicz; да 1750г — 1814, Жыдычын) — біскуп Украінскай Грэка-Каталіцкай Царквы; з 3 кастрычніка 1809 года — мітрапаліт Кіеўскі — кіраўнік Украінскай Грэка-Каталіцкай Царквы.
Рыгор Кахановіч нарадзіўся ў Беларусі, якая ў той час уваходзіла ў склад Рэчы Паспалітай. Вывучаў багаслоўе, верагодна, у Вільні. Пасля святарскага пасвячэння (ён не быў базыльянінам, у адрозненне ад большасці іерархаў грэка-каталіцкіх епархій), займаў пасады крылашаніна, віцэ-афіцыяла, а потым афіцыяла (вікарыя) (з 1798 года) у Полацкай капітуле пры арцыбіскупе Іраклій Лісоўскі. У 1807 годзе стаў біскупам Луцкім і Астрожскім. У верасні 1808 года ён атрымаў ад Апостальскай Сталіцы дазвол на аб’яднанне дыяцэзій. 1 жніўня 1809 года расійскі імператарАляксандр I вылучыў Кахановіча на пасаду пераемніка мітрапаліта Іраклія Лісоўскага. Абраны мітрапалітам 3 кастрычніка 1809 года Нягледзячы на тое, што гэта не было зацверджана Апостальскай Сталіцай, з-за цяжкасцей у зносінах з Рымам (адной з галоўных прычын былі тагачасныя напалеонаўскія войны), 10 студзеня 1811 года пасвяціў у Вільні трох новых епіскапаў: полацкага Івана Красоўскага, вікарыя (суфрагана) Віленскай мітраполіі з тытулам біскупа аршанскага Адрыяна Галаўню і вікарыя берасцейскага (будучага епіскапа Уладзімірскага) Льва Явароўскага. Сакансэкратарамі былі два лацінскія біскупы — мінскі біскуп Якуб Ігнацій Дэдэрка і полацкі біскуп-суфраган Кіпрыян Адынец. У 1809—1810 гадах ён таксама быў біскупам віленскім для русінаўуніяцкага абраду. Меў канфлікт з базыльянамі. Пад яго кіраўніцтвам «Духоўная калегія» ў 1810 годзе забараніла прымаць шляхціцаў у лік базыльян. Падчас нашэсця Напалеона І на Расіюбазыльяне спрабавалі адхіліць Рыгора Кахановіча ад пасады, але гэта не прынесла вынікаў.
Памёр у 1814 годзе ў рэзідэнцыі луцкіх біскупаў у Жыдычыне на Валыні. Згодна з яго жаданнем, выказаным на смяротным ложы, кіраванне мітрапалічай епархіяй было даручана полацкаму архіепіскапу Івану Красоўскаму, а Луцкая епархія часова перададзена ў кіраванне берасцейскаму епіскапу Язафату Булгаку.
«Довідник з історії України (А-Я)» / за загальною редакцією Ігоря Підкови і Романа Шуста. — Київ, 2001. — С. 360.
Іриней Назарко. «Київські і галицькі митрополити: біографічні нариси (1590—1960)». — Рим, 1960. С. 129—131.
Dmytro Blazejowskyj, «Hierarchy of the Kyivan Church (861—1990)», Rome 1990, s. 257, 285б 266 i 293.
Ks. Kazimierz Dola, «Katalog arcybiskupów i biskupów rezydencjalnych eparchii polskich obrządku grecko-unickiego od Unii Brzeskiej (1596) do roku 1945», [w:] «Historia Kościoła w Polsce» t. II 1764—1945, cz. 2 1918—1945, Poznań-Warszawa 1979, s. 304—311, s. 307.
Коханович Григорий ОнуфрийАрхівавана 9 листопада 2016. // Українська мала енциклопедія : 16 кніг : у 8 t. / праф. Э. Онацкі . — Па распараджэнні Кіраўніцтва УАПЦ у Аргенціне. — 1960 год. — Т. 3, кніга VI : Лісты Кам — Ле . — З. 747. — 1000 асобнікаў.
