Сакмара
| Сакмара | |
|---|---|
| башк. Һаҡмар, рус. Сакмара | |
 Сакмара каля Саракташа | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 798 км |
| Басейн | 30 200 км² |
| Расход вады | 144 м³/с (за 55 км ад вусця) |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | хрыбет Уралтау (Паўднёвы Урал) |
| • Каардынаты | 53°17′58″ пн. ш. 58°07′35″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Урал |
| • Месцазнаходжанне | Арэнбург |
| • Каардынаты | 51°46′20″ пн. ш. 55°01′35″ у. д.HGЯO |
| Ухіл ракі | 25 м/км |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Урал → Каспійскае мора |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіёны | Башкартастан, Арэнбургская вобласць |
| Код у ДВР | 12010000512112200004778 |
 |
|
  выток  вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Сакма́ра (руск.: Сакма́ра[1], башк.: Һаҡмар ) — рака ў Расіі, правы прыток ракі Урал. Працякае праз тэрыторыі Башкартастана (348 км) і Арэнбургскай вобласці (412 км).
Даўжыня ракі 798 км. Плошча вадазбору 30 200 км². Сярэдні расход вады за 55 км ад вусця складае 144[1] м³/с. Сярэдні аб'ём сцёку 4,545[2] км³/год. Агульнае падзенне вышыні 570 м. Бярэ пачатак на схілах хрыбта Уралтау, цячэ на поўдзень у шырокай горнай даліне, агінаючы Зілаірскае плато, прарываецца ў глыбокую цясніну і паварочвае на захад. Упадае ў раку Урал за 327 км ад яе вусця на мяжы горада Арэнбурга і Арэнбургскага раёна. Рэчышча звілістае, меандруючае. Жыўленне ракі пераважна снегавое. Разводдзе з красавіка да пачатку чэрвеня. Замярзае ў лістападзе. Рака суднаходная ў ніжнім цячэнні да горада Кувандык.
Прытокі: Бувела, Кугізыл, Шэрда, Талатшы, Сапсал, Таўла, Баткатлы, Кувашлы, Магаш, Малы Юлук, Баракал, Бірмасбаш (Бірмас-Бас), Зілаір (Урман-Зілаір), Азям, Карагала (Катрала), Курачанка (Кураган), Бухарча (Бухарна), Куруіл, Касмарка, Вялікі Ік, Караелга, Салмыш, Каргалка, Сярэдняя Каргалка і інш.[3]
У 2005 годзе ў вярхоўі ракі створана вадасховішча[2].
Зноскі
- ↑ а б Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 367. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- ↑ а б Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- ↑ Река Сакмара // Государственный водный реестр РФ (руск.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Сакмара // Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 367. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)