Станіслаў Бжастоўскі

Станіслаў Бжастоўскі
Герб «Стрэмя»
Ваявода інфлянцкі 1767 — 1769
Папярэднік	Ян Анджэй Борх
Пераемнік	Юзафат Зыберг
Нараджэнне	2 сакавіка 1733(1733-03-02) Валкалата, Ашмянскі павет, Віленскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Смерць	8 красавіка 1769(1769-04-08) (36 гадоў) Рубяжэвічы, Менскі павет, Менскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Род	Бжастоўскія
Бацька	Юзаф Бжастоўскі
Маці	Людвіка Садоўская
Жонка	Тэафіла Магдалена з Радзівілаў[d]
Дзеці	Міхал Геранім
Дзейнасць	афіцэр
Ваенная служба
Званне	палкоўнік
Узнагароды

Станіслаў Бжастоўскі (2 сакавіка 1733, м. Ваўкалата Ашмянскага павета — 8 красавіка 1769, в. Рубяжэвічы) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч, ваявода інфлянцкі (1767—1769).

Біяграфія

Паходзіў з роду Бжастоўскіх герба «Стрэмя», сын Юзафа Бжастоўскага.

Палкоўнік пяцігорскі, шэф палка булавы вялікай ВКЛ, ваявода інфлянцкі з 1767, староста быстрыцкі, радашковіцкі, прапойскі, маршалак Радамскай канфедэрацыі.

Неаднаразова абіраўся на сойм: у 1754 і 1760 ад Ашмянскага павета, у 1761 — ад Пінскага і ў 1762 ад Браслаўскага.

Як прыхільнік Караля Станіслава Радзівіла «Пане Каханку» са зброяй у руках ахоўваў сесію Літоўскага Трыбунала ў 1763, у сувязі з пагрозай інтэрвенцыі расійскіх войск, пакліканых Чартарыйскімі.

Падчас Барскай канфедэрацыі выступіў супраць яе і перайшоў на бок рускіх. За верную службу ўзнагароджаны ордэнам Белага Арла і ордэнам Святога Станіслава.

Быў першым мужам Тэафілы Радзівіл і меў з ёю сына Міхала Гераніма.

Літаратура

• Polski Słownik Biograficzny. — Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1937. — Т. 3. — С. 56–57. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 8304032910