Уга Чавес

Правіць спасылкі
З пляцоўкі Вікіпедыя
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Чавес.
Уга Чавес
ісп.: Hugo Rafael Chávez Frías
Hugo Rafael Chávez Frías.jpeg

прэзідэнт Венесуэлы[d]
2 лютага 1999 — 5 сакавіка 2013
Папярэднік Рафаэль Кальдэра
Пераемнік Нікалас Мадура
партыйны лідар[d] (Адзіная сацыялістычная партыя Венесуэлы)
9 сакавіка 2007 — 5 сакавіка 2013
Пераемнік Нікалас Мадура
Нараджэнне 28 ліпеня 1954(1954-07-28)[1][2][…]
Смерць 5 сакавіка 2013(2013-03-05)[4][1][…] (58 гадоў)
Месца пахавання
Імя пры нараджэнні ісп.: Hugo Rafael Chávez Frías
Бацька Hugo de los Reyes Chávez[d]
Маці Elena Frías de Chávez[d]
Жонка Nancy Colmenares[d] і Marisabel Rodríguez de Chávez[d]
Дзеці María Gabriela Chávez[d]
Веравызнанне каталіцтва
Партыя
Адукацыя
Дзейнасць палітык, афіцэр
Аўтограф Hugo Chavez Signature.svg
Род войскаў Venezuelan Army[d]
Званне падпалкоўнік[d] і галоўнакамандуючы
Бітвы
Узнагароды
Сайт chavez.org.ve​ (ісп.) 
todochavez.gob.ve​ (ісп.) 
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

У́га-Рафаэ́ль Ча́вес-Фры́яс (ісп.: Hugo Rafael Chávez Frías) (28 ліпеня 1954, горад Сабанета, штат Барынас, Венесуэла — 5 сакавіка 2013, Каракас[6]) — венесуэльскі вайсковец і палітык, прэзідэнт Рэспублікі Венесуэла.

Раннія гады[правіць | правіць зыходнік]

Уга Рафаэль Чавес Фрыяс нарадзіўся 28 ліпеня 1954 года ў горадзе Сабанета на захадзе краіны ў штаце Барынас. Яго бацька, Уга дэ лос Рэес Чавес. Маці, Алена Фрыяс дэ Чавес, крэолка. Родны брат — Археніс Чавес.

Продак Чавеса па матчынай лініі быў актыўным удзельнікам Грамадзянскай вайны 1859-1863 гадоў. Выступаў на баку лібералаў, змагаўся пад кіраўніцтвам народнага правадыра Эсекіеля Самора. Прадзед праславіўся тым, што ў 1914 годзе падняў антыдыктатарскае паўстанне. Яно было жорстка задушана. У яго нарадзіліся дзве дачкі, адна з іх Роза, бабуля Уга Чавеса.

Маці Чавеса спадзявалася, што сын стане святаром, а сам ён марыў аб кар'еры прафесійнага бейсбаліста. Захапленне бейсболам Чавес захаваў да канца жыцця. У дзяцінстве ён добра маляваў, і ў дванаццаць гадоў атрымаў сваю першую прэмію на рэгіянальнай выставе. У 1975 годзе ў званні малодшага лейтэнанта скончыў Ваенную акадэмію Венесуэлы.

Служыў у паветрана-дэсантных частках, чырвоны бярэт дэсантніка стаў неад'емнай часткай яго іміджу. У 1982 годзе (па іншых дадзеных - падчас вучобы ў акадэміі) Чавес заснаваў з калегамі падпольную арганізацыю CАMACATЭ (абрэвіятура, складзеная з першых і другіх літар у назвах сярэдніх і малодшых афіцэрскіх чыноў). Пазней CАMACATЭ была ператворана ў Рэвалюцыйны баліварыянскі рух (ісп.: Movimiento Bolivariano Revolucionario), названы ў гонар героя лацінаамерыканскай вайны за незалежнасць Сімона Балівара.

Уга Чавес узначаліў паўстанне вайскоўцаў у Маракаі 4.2.1992. Капітуляваў з умовай, што яму дазволяць выступіць па тэлевізіі. Узяў на сябе адказнасьць за паўстанне. Праседзеў два гады ў вязніцы, пакуль ня быў памілаваны прэзідэнтам Рафаэлем Кальдэрам.

На чале краіны[правіць | правіць зыходнік]

Уга Чавес кіраваў Венесуэлай ад 1999 года, у 2002 быў зрынуты, але вярнуўся да ўлады. 3 снежня 2006 на прэзідэнцкіх выбарах пераабраны на трэці тэрмін. У студзені 2011 У. Чавэс абвясціў, што ў яго рак. Перанёс чатыры аперацыі, а таксама курсы хімія- і радыётэрапіі. У кастрычніку 2012 У. Чавэс выйграў чацвёртыя прэзідэнцкія выбары. Наступныя месяцы яго стан здароўя значна пагоршыўся.

Адносіны з Беларуссю[правіць | правіць зыходнік]

Уга Чавес лічыў Аляксандра Лукашэнку сваім саюзнікам і неаднаразова наведваў Беларусь, у Венесуэле з афіцыйнымі візітамі быў і беларускі прэзідэнт. Беларусі дазволена здабыча нафты (вядзецца ў радовішчы Гуара-Эстэ), газу (у праекце), ствараюцца аграгарадкі і сельгаскааператывы па беларускім узоры. Урад Чавеса выдаваў крэдыты Беларусі. З 2010 года на тэрыторыі Венесуэлы дзейнічаюць два заводы (у тым ліку па зборцы МАЗаў). Венесуэла закупляла буйныя партыі беларускай тэхнікі. Аб чарговай падобнай закупцы - 1 тыс. адзінак - Чавес абвясціў 8 мая 2010 г. падчас выступу ў муніцыпальным тэатры Каракаса. З'явіліся напрацоўкі ў асобных навукова-тэхнічных абласцях. У кастрычніку 2010 г. прэзідэнт Венесуэлы зноў наведаў Беларусь. Падпісаны пагадненні аб супрацоўніцтве ў прамысловасці, будаўніцтве, горнай справе і сельскай гаспадарцы. Стасункі краін у час прэзідэнцтва У. Чавеса былі стабільна дружалюбныя.

У сувязі са смерцю Уга Чавеса Аляксандр Лукашэнка заявіў: «У асобе Уга Чавеса мы страцілі блізкага чалавека і лепшага сябра, які горача любіў Беларусь і заўсёды працягваў нам руку дапамогі ў цяжкую хвіліну»[7].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ а б Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #123854008 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 красавіка 2014.
  2. ↑ а б Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 13 кастрычніка 2015.
  3. ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  4. ↑ President Hugo Chavez confirmed dead |BBC News
  5. ↑ Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #123854008 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 21 ліпеня 2015.
  6. ↑ Уга Чавэс памёр
  7. ↑ http://www.zvyazda.minsk.by/ru/issue/article.php?id=109535

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Уга_Чавес&oldid=3966307"