Перайсці да зместу

Уладзімір Іванавіч Зарубін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Зарубін.
Уладзімір Іванавіч Зарубін
Дата нараджэння 7 жніўня 1925(1925-08-07)
Месца нараджэння
Дата смерці 21 чэрвеня 1996(1996-06-21) (70 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці мастак, мастак-мультыплікатар
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уладзімір Іванавіч Зарубін (7 жніўня 1925, Андрыянаўка, Арлоўская губерня — 21 чэрвеня 1996, Масква) — савецкі і расійскі мастак-мультыплікатар.

Біяграфія і кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў вёсцы Андрыянаўка Аляксееўскага сельскага савета Пакроўскага раёна Арлоўскай вобласці[1]. Удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне. Па словах яго сына, да пачатку вайны жыў з бацькамі ў Лісічанску. Калі горад быў захоплены нямецкімі войскамі, быў сагнаны ў Германію і працаваў у працоўным лагеры ў Руры, адкуль быў вызвалены амерыканскімі войскамі[1].

Пасля вайны, з 1945 па 1949 год, служыў стралком у камендатуры Савецкай Арміі.

З 1949 года пачаў кар’еру мастака. Спачатку працаваў мастаком у Міністэрстве вугальнай прамысловасці (да 1950 года), з 1950 па 1958 год быў мастаком на заводзе (пазней НВА «Гіперон»), дзе пазнаёміўся са сваёй будучай жонкай — чарцёжніцай з канструктарскага бюро Надзеяй Ульянкінай.

У 1956 годзе паступіў у Маскоўскую вячэрнюю сярэднюю школу, якую скончыў у 1958 годзе. Паралельна з вучобай займаўся на курсах мастакоў-мультыплікатараў пры Кінастудыі «Саюзмультфільм» і ва ўніверсітэце марксізму-ленінізму МГК КПСС.

З 1957 па 1982 год працаваў мастаком-мультыплікатарам у «Саюзмультфільме», прыняўшы ўдзел у стварэнні каля сотні маляваных мультыплікацыйных фільмаў.

У канцы 1970-х гадоў быў прыняты ў Саюз кінематаграфістаў СССР.

Ілюстраваў кнігі, канверты, календары і да т. п., але найбольшую вядомасць набыў як мастак віншавальных паштовак, у асноўным на мультыплікацыйную тэматыку. Першая яго паштоўка была выпушчаная ў 1962 годзе, а агульны тыраж паштовак разам з канвертамі і тэлеграмамі склаў &&&&&01588270000.&&&&&01 588 270 000 асобнікаў[2]. Паштоўкі Зарубіна капіявалі на вітрынах магазінаў і ў насценгазетах, іх калекцыяніраванне з’яўляецца самастойнай тэмай у філакартыі. Намаляваныя на паштоўках персанажы — Дзед Мароз, дзеці, зайчыкі, вавёрачкі, медзведзяняты, вожыкі, снегавікі — адрозніваюцца абаяннем і добразычлівасцю[3].

Памёр у 1996 годзе. Пахаваны на Кузьмінскіх могілках[4].

У 2007 годзе быў выдадзены каталог паштовак Уладзіміра Зарубіна.

З 2017 года выключныя правы на ўсе ілюстрацыі Уладзіміра Зарубіна належаць выдавецтву «Речь»[5].

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ а б Биография Владимира Ивановича Зарубина, рассказанная его сыном Архівавана 2 красавіка 2008. // «Наши открытки» (руск.)
  2. ↑ Зарубин Владимир (руск.). Архівавана з першакрыніцы 8 студзеня 2018. Праверана 8 студзеня 2018.
  3. ↑ Советские добрые открытки с Новым годом. Память — лучшее сокровище! (руск.). Архівавана з першакрыніцы 8 студзеня 2018. Праверана 8 студзеня 2018.
  4. ↑ Могилы Знаменитостей. Зарубин Владимир Иванович (1925-1996) (руск.). www.m-necropol.ru. Архівавана з першакрыніцы 28 студзеня 2021. Праверана 22 снежня 2020.
  5. ↑ Издательство "Речь" - Права на иллюстрации Владимира Зарубина (руск.). rech-deti.ru. Праверана 4 лютага 2024.
  6. ↑ Зарубин Владимир Иванович (руск.). Архівавана з першакрыніцы 28 снежня 2021. Праверана 27 мая 2021.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Уладзімір_Іванавіч_Зарубін&oldid=5003866"