Францішак Нарбут

Францішак Нарбут
Нараджэнне	9 лістапада 1845(1845-11-09) Шаўры, Лідскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Смерць	7 снежня 1892(1892-12-07) (47 гадоў) Трновец-над-Вагам[d], раён Шаля[d], Нітранскі край, Славакія
Месца пахавання	Трновец-над-Вагам[d]
Род	Нарбуты
Бацька	Тэадор Нарбут
Маці	Крысціна з Садоўскіх[d]
Адукацыя	Віленскі шляхецкі інстытут юрыдычны факультэт СПбДУ (1861)

Францішак (Франц-Салезій) Нарбут (польск.: Franciszek Narbutt; 9 лістапада 1845, маёнт. Шаўры, Лідскі павет — 7 снежня 1892, Трновец-над-Вагам, Венгрыя) — капітан узброеных сіл паўстанцаў 1863-64 гг.

Біяграфія

Адзін з сыноў Тэадора Нарбута. Брат удзельнікаў паўстання — Людвіка, Баляслава і Станіслава Нарбутаў.

Скончыў Шляхецкі інстытут у Вільні, вучыўся на факультэце права Пецярбургскага ўніверсітэта, дзе ўступіў у падпольную арганізацыю польскіх студэнтаў. Пасля таго, як арганізацыю раскрылі, вымушаны быў у 1861 годзе пакінуў вучобу і ад’ехаў у Вільню. Потым нелегальна з’ехаць за граніцу Расіі. Спачатку ў Брусель, потым у Жэневу.

З пачаткам паўстанне ў 1863 годзе далучыўся да атрадаў Мар’яна Лангевіча, які дзейнічаў у Сандамірскім ваяводстве, дзе адразу служыў у пяхотным аддзеле ў рангу капітана, а потым прымаў удзел у стварэнні кавалерыйскага аддзела, дзейнічаў у Люблінскім ваяводстве.

Пасля паражэння нацыянальна-вызваленчага руху на Беларусі эмігрыраваў у Францыю, дзе нейкі час галадаў, пакуль не сустрэў сваю сястру Тэадору Манчуанску, якая дапамагла яму. Потым з’ехаў у Бельгію, нарэшце пераехаў у Венгрыю, дзе і асеў. Там Францішак Нарбут ажаніўся з Ізабелай Сейлар, працаваў чыгуначным інжынерам на чыгунках Малдовы і Венгрыі.

Памёр у венгерскім горадзе Торнуш 7 снежня 1892 года, дзе і пахаваны.

Літаратура

• ЭГБ, т 5. — Мн., 1999. С. 279—280;
• Лідскі летапісец. № 3, 1997.