Франц Грыльпарцэр
Выгляд
Франц Грыльпарцэр | |
---|---|
ням.: Franz Grillparzer | |
![]() | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 15 студзеня 1791[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 21 студзеня 1872[1][2][…] (81 год) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, паэт, драматург, палітык |
Гады творчасці | 1811[7] — 1872[7] |
Жанр | драма |
Мова твораў | нямецкая |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Узнагароды | |
Подпіс |
![]() |
franzgrillparzer.at (ням.) | |
![]() |
Франц Грыльпарцэр (ням.: Franz Grillparzer; 15 студзеня 1791, Вена — 21 студзеня 1872, там жа) — аўстрыйскі паэт і драматург. Адзін з першых чальцоў Венскай Імператарскай акадэміі навук (1847).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Франц Грыльпарцэр — старэйшы сын адваката Менцэля Грыльпарцэра і яго жонкі Марыяны (у дзявоцтве — Зонлейтнер). Вучыўся ў гімназіі, з 1807 да 1811 года вывучаў права ў Вене. У 1813 годзе паступіў на дзяржаўную службу, у 1832 годзе стаў дырэктарам імперскіх архіваў, у 1847 годзе ўвайшоў у лік першых членаў Акадэміі навук, у 1856 годзе выйшаў на пенсію ў чыне надворнага дарадцы. Сябраваў з Генрыхам Гейнэ, Людвігам Бёрнэ, Людвігам ван Бетховенам, Францам Шубертам.
Пахаваны ў Вене на Хіцынгскіх могілках.
Зноскі
- ↑ а б Franz Grillparzer // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Franz Grillparzer // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Грильпарцер Франц // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Dr. Constant v. Wurzbach Grillparzer, Franz // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt haben — Wien: 1856. — Т. 5. — S. 338.
- ↑ Grillparzer, Franz, 1791-1872 // regional database of the Regional Library of Highlands Праверана 22 красавіка 2024.
- ↑ а б Flögel K. F., Ebeling F. W. Floegels Geschichte des Grotesk-Komischen: bearbeitet, erweitert und bis auf die neueste Zeit fortgeführt von Friedrich W. Ebeling — 5 — L: 1887. — S. 355. — 478, 14 с.
- ↑ а б RKDartists Праверана 4 кастрычніка 2022.