Перайсці да зместу

Філамена (фільм)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
ФіламенаM:
Philomena
Постар фільма
Жанр драматычны фільм[2][3][…], гомаэратызм у кіно[d] і біяграфічны фільм
Рэжысёр
Прадзюсар
Сцэнарыст
У галоўных
ролях
Аператар
Кампазітар
Кінакампанія BBC Films
BFI
Pathe Pictures
Weinstein Company
Yucaipa Films
Baby Cow Productions
Magnolia Mae Films
Працягласць 94 хвіл.
Бюджэт 12 млн дол.[1]
Зборы 100 млн дол.[1]
Краіна Сцяг Вялікабрытаніі Вялікабрытанія
Сцяг ЗША ЗША
Сцяг Францыі Францыя
Мова англійская
Год 2013
IMDb ID 2431286
Афіцыйны сайт

«Філамена» (англ.: Philomena) — драматычны фільм рэжысёра Стывена Фрырза, які выйшаў на экраны ў 2013 годзе. Сцэнарый напісаны па кнізе палітычнага журналіста Марціна Сіксміта  (англ.) «Страчанае дзіця Філамены Лі». Галоўныя ролі выконваюць Джудзі Дэнч і Стыў Куган.

Прэм’ерны паказ карціны адбыўся 31 жніўня 2013 года на 70-м Венецыянскім кінафестывалі[8]. «Філамена» была высунута ў трох катэгорыях на прэмію «Залаты глобус» і ў чатырох катэгорыях на прэмію «Оскар», у тым ліку за найлепшы фільм года.

Журналіст Марцін Сіксміт часова без працы. Каб чымсьці заняць сябе, збіраецца пісаць кнігу пра рускую гісторыю. На вечарынцы ён знаёміцца з дачкой жанчыны па імі Філамена Лі, якая просіць яго напісаць гісторыю сваёй маці, якая пяцьдзясят гадоў таму страціла ў манастыры маленькага сына Энтані. Марцін Сіксміт згаджаецца правесці расследаванне гэтай шакавальнай гісторыі і напісаць артыкул.

У 1951 годзе юная ірландка Філамена зацяжарыла. Бацька Філамены адмовіўся ад яе і адправіў на «перавыхаванне» ў манастыр у Раскрэй. Пасля нараджэння сына Філамена была вымушана працаваць у пральні манастыра на працягу чатырох гадоў, каб пакрыць расходы на сваё ўтрыманне. Аднойчы манашкі аддаюць дзіця ў багатую сям’ю, нават не даўшы Філамене развітацца з сынам. Філамена пражыла годнае жыццё, і ўсе гэтыя гады беспаспяхова спрабавала знайсці сына, неаднаразова бывала ў манастыры ў Раскрэі, дзе ёй казалі, што не могуць дапамагчы ёй.

Марцін і Філамена пачынаюць свае пошукі, яшчэ раз наведаўшы манастыр. Манашкі ў чарговы раз ветліва адмаўляюць, сцвярджаючы, што запісы па ўсынаўленні былі страчаны ў выніку пажару. Аднак пазней у пабе мясцовыя жыхары гавораць Марціну, што манашкі наўмысна знішчылі ўсе паперы ў вогнішчы, і што дзяцей прадавалі за 1000 фунтаў багатым амерыканцам. Марцін Сіксміт і Філамена адпраўляюцца ў Амерыку, каб працягнуць пошукі. Там, скарыстаўшыся сувязямі Марціна, яны знаходзяць сляды яе сына.

Прыёмныя бацькі далі яму імя Майкл. Лёс дзіцяці доўгі час складваўся шчасліва: ён атрымаў добрую адукацыю і зрабіў выдатную палітычную кар’еру, быў супрацоўнікам прэзідэнцкай адміністрацыі Рэйгана і Буша. Але яго лёс абарвала смерць ад СНІДу.

Філамену хвалюе пытанне, ці думаў пра яе яе сын. Ад Піта Олсана, сябра Майкла, яны даведваюцца, што Майкл, калі ён ужо быў хворым, наведаў манастыр у Раскрэі ў надзеі адшукаць маці, але манашкі нічога не паведамілі яму. Выконваючы волю Майкла, Піт Олсан пахаваў памерлага сябра на манастырскіх могілках у Ірландыі.

У фінале фільма Філамена і Марцін Сіксміт прыходзяць да пачатку сваіх пошукаў — у манастыр. Марцін узвар’яваны і задавольвае скандал манашкам, якія паступілі зусім не па-хрысціянску, зрабіўшы ўсё магчымае, каб сустрэча маці з сынам не адбылася. Але Філамена прабачае іх.

Водгукі ў прэсе

[правіць | правіць зыходнік]

На Венецыянскім кінафестывалі, дзе «Філамена» была адабрана ў асноўную конкурсную праграму, карціна выклікала сапраўдны фурор і была абсалютным фаварытам агляду; журналісты пісалі пра паспяховую сумесь драмы і камедыі, адзначалі раскошнае пераўвасабленне Джудзі Дэнч і прадказвалі ёй «Оскара»[9].

Узнагароды і намінацыі

[правіць | правіць зыходнік]
  • 2013 — удзел у асноўнай конкурснай праграме 70-га Венецыянскага кінафестывалю і два прызы: «Блакітны леў» і прыз за найлепшы сцэнарый (Джэф Поўп, Стыў Куган).
  • 2013 — прыз за найлепшую жаночую ролю міжнароднага кінафестывалю ў Абу-Дабі (Джудзі Дэнч)[10].
  • 2013 — 4 намінацыі на прэмію брытанскага незалежнага кіно: найлепшы брытанскі незалежны фільм, найлепшая мужчынская роля (Стыў Куган), найлепшая жаночая роля (Джудзі Дэнч), найлепшы сцэнарый (Джэф Поўп, Стыў Куган).
  • 2014 — прэмія «Спадарожнік» за найлепшы адаптаваны сцэнарый (Стыў Куган, Джэф Поўп) і яшчэ 3 намінацыі: найлепшы фільм, найлепшая жаночая роля (Джудзі Дэнч), найлепшая музыка (Аляксандр Дэспла).
  • 2014 — намінацыя на прэмію Гільдыі кінаакцёраў ЗША за найлепшую жаночую ролю (Джудзі Дэнч).
  • 2014 — 3 намінацыі на прэмію «Залаты глобус»: найлепшы драматычны фільм, найлепшая жаночая роля ў драме (Джудзі Дэнч), найлепшы сцэнарый (Стыў Куган, Джэф Поўп).
  • 2014 — прэмія BAFTA за найлепшы адаптаваны сцэнарый (Стыў Куган, Джэф Поўп) і яшчэ 3 намінацыі: найлепшы фільм, найлепшы брытанскі фільм, найлепшая жаночая роля (Джудзі Дэнч).
  • 2014 — 4 намінацыі на прэмію «Оскар»: найлепшы фільм, найлепшая жаночая роля (Джудзі Дэнч), найлепшы адаптаваны сцэнарый (Стыў Куган, Джэф Поўп), найлепшая музыка (Аляксандр Дэспла).
  1. а б Філамена на сайце «Box Office Mojo» (англ.)
  2. а б http://www.imdb.com/title/tt2431286/ Праверана 28 красавіка 2016.
  3. http://www.metacritic.com/movie/philomena Праверана 28 красавіка 2016.
  4. а б в http://www.film-o-holic.com/arvostelut/philomena Праверана 28 красавіка 2016.
  5. а б в выгрузка даных FreebaseGoogle.
  6. а б в г д е ё http://www.imdb.com/title/tt2431286/fullcredits?ref_=tt_ov_st_sm Праверана 28 красавіка 2016.
  7. а б в г д http://www.cinematografo.it/cinedatabase/film/philomena/56587/ Праверана 28 красавіка 2016.
  8. International competition of feature films, presented as world premieres(недаступная спасылка). 70th Venice International Film Festival. Архівавана з першакрыніцы 12 верасня 2013. Праверана 29 жніўня 2013.
  9. Фильм "Филомена" с Джуди Денч удостоился оваций в Венеции (руск.). РИА Новости (31 августа 2013). Праверана 2013-9-3.
  10. Валерий Кичин. Фестиваль в Арабских Эмиратах назвал победителей. Российская газета (31 кастрычніка 2013). Праверана 31 кастрычніка 2013.