Цілсан Харысан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Цілсан Харысан
Дата нараджэння 7 студзеня 1881(1881-01-07)
Месца нараджэння
Дата смерці 10 студзеня 1947(1947-01-10) (66 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці урач
Альма-матар

Цілсан Левер Харысан (7 студзеня 1881 — 10 студзеня 1947) — канадскі ўрач, афіцэр і шукальнік прыгод.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Пераехаўшы ў Нью-Ёрк і паступіўшы на службу ў войска Злучаных Штатаў у раннім узросце, пазней ён вярнуўся ў Канаду для вучобы ва Універсітэце Таронта, перад тым як стаць практыкуючым лекарам у розных гарачых кропках, напрыклад, начальнікам медыцынскага персаналу ў Панча Вілья  (руск.) і ўрачом кітайскага працоўнага корпуса, дзе працавала больш за 200 тысяч чалавек. Пасля Першай сусветнай вайны ён падарожнічаў па ўсім Блізкім Усходзе, займаючыся лячэннем венерычных захворванняў і працуючы на рэнтгенаўскім апараце ў Лодзе, сучасны Ізраіль.

Пасля спробы збегчы з адной са сваіх пацыентак з лякарні на Блізкім Усходзе Харысан быў дэпартаваны ў Канаду, але паспеў саскочыць з карабля ў Марока і далучыцца да войска Ірландскай Свабоднай дзяржавы. У 1930-я гады ён падарожнічаў па 15 краінах, працуючы там у якасці медыка, і служыў у якасці карабельнага ўрача на лайнеры, які перасек Індыйскі акіян падчас Другой сусветнай вайны. З 1946 года аж да сваёй смерці ён дапамагаў працы Адміністрацыі дапамогі і аднаўлення Аб’яднаных Нацый (ЮНРРА) у Кітаі, здолеўшы выратаваць многія жыцці.

Да канца свайго жыцця Харысан мог размаўляць на шасці мовах, удзельнічаў у сямі войнах і быў жанаты на чатырох жанчынах адначасова. Яго дачка Разалінда сведчыла, што персанаж Індыяны Джонса быў заснаваны па ім. Па словах Разалінды, прадзюсары Джордж Лукас і Стывен Спілберг звязаліся з ёй пасля смерці яе бацькі і правялі шэраг інтэрв’ю, падчас якіх яна многае распавяла ім пра яго жыццё[1].

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. “I dare do all...”: The saga of Dr. Tillson Lever Harrison(англ.) // Canadian Medical Association  (англ.) Journal : journal. — 2007. — November — Т. 177. — № 10. — С. 1237—1239. — DOI:10.1503/cmaj.071468 Архівавана з першакрыніцы 30 жніўня 2022.