Чорны карлік
Чорныя карлікі — астылыя белыя карлікі, якія не выпраменьваюць (або выпраменьваюць слаба) у бачным дыяпазоне. Уяўляюць сабой канчатковую стадыю эвалюцыі белых карлікаў ў адсутнасці акрэцыі.
У цяперашні час у астранамічнай літаратуры тэрмін «чорны карлік», як правіла не выкарыстоўваецца, такія аб'екты называюцца белымі карлікамі (WD).
Масы чорных карлікаў, падобна масам белых карлікаў, абмяжоўваюцца зверху мяжой Чандрасекара, ніжняя мяжа масы вызначаецца хуткасцю эвалюцыі зорак галоўнай паслядоўнасці ў белыя карлікі і хуткасцю наступнага астывання.
Сучасныя мадэлі (2006 г.) астывання белых карлікаў прадказваюць, што белыя карлікі, утвораныя пры эвалюцыі першага пакалення зорак (узрост ~ 13 млрд. гадоў) павінны ў цяперашні час мець тэмпературы фотасферы ~ 3200 K і бляск у ~ 16 абсалютных зорных велічынь, г.зн. быць вельмі цьмянымі аб'ектамі і разглядаюцца ў якасці адных з кандыдатаў-кампанентаў схаванай масы, якая ўваходзіць у склад масіўных кампактных аб'ектаў галактычных гало (MACHO). Адным з прыкладаў такіх «астылых» аб'ектаў з'яўляецца белы карлік WD 0346 246 з тэмпературай паверхні 3900 K.
Чорныя карлікі, як і масіўныя карычневыя карлікі, знаходзяцца ў стане гідрастатычнай раўнавагі, якая падтрымоўваецца ціскам выраджанага электроннага газу іх нетраў.
