Шарль Эжэн дэ Фуко
| Шарль Эжэн дэ Фуко | |
| Charles Eugène de Foucauld de Ponbriand | |
 |
|
| Імя пры нараджэнні: |
Charles Eugène de Foucauld de Pontbriand |
|---|---|
| Род дзейнасці: |
Ксёндз[d], падарожнік-даследчык[d], афіцэр, філолаг[d] і Місіянерства |
| Дата нараджэння: | |
| Месца нараджэння: |
Страсбур, Францыя |
| Грамадзянства: |
|
| Дата смерці: | |
| Месца смерці: | |
| Аўтограф: |
|
 Шарль Эжэн дэ Фуко на Вікісховішчы |
|
Шарль Эжэн дэ Фуко (фр.: Charles Eugène de Foucauld de Ponbriand; 15 верасня 1858, Страсбур — 1 снежня 1916) — манах-трапіст, пустэльнік, даследчык Афрыкі. Рымска-каталіцкая царква прылічыла Шарля дэ Фуко да ліку блажэнных.
У 1883—1884 гг. выдаючы сябе за яўрэя-гандляра ў адзіночку падарожнічаў па паўднёвым Марока, перайшоў горы Атлас і далей вандраваў па Алжырскай Сахары.
Пазней Фуко уступіў у ордэн трапістаў і атрымаў дазвол прапаведаваць у Сахары сярод туарэгаў нагор'я Ахагар. Больш за 16 гадоў ён там жыў як мясцовы жыхар і займаўся вывучэннем звычаяў і нораваў туарэгаў, якіх спрабаваў звярнуць ў хрысціянства. Частка з іх пачытала Фуко як «вялікага марабута».
Фуко загінуў 1 снежня 1916 года ў час паўстання туарэгаў, пахаваны ў аазісе Аль-Джулія ў Алжыры.
Фуко напісаў кнігу «Reconnaissance au Maroc», акрамя таго вядомыя яго працы па лінгвістыцы і паэзіі туарэгаў.
|
