Верхні бок крылаў карычневы з цёмнымі або чорнымі палосамі. Па краі задніх крылаў невялікія светлыя ці белыя плямы. Малюнак, які ўтвараецца спалучэннем цёмных і светлых участкаў, характэрны для віду.
Ніжні бок крылаў больш светлы, чым верхні са светлымі плямамі, размешчанымі характэрным для віду малюнкам.
Яйкі светла-карычневыя, авальнай формы, зверху некалькі пляскатыя. Самка размяшчае іх купкамі на лісце кармавой расліны.
Від адрозніваецца таксама моцнай індывідуальнай зменлівасцю і ў межах свайго шырокага арэалу ўтварае мноства падвідаў. Намінатыўная форма вядомая з ваколіц Парыжа. У Ірландыі апісаны падвід E. a. hibernica Birch., у Шатландыі — E. a. scotica Robs. і г . д. Аднак найбольшую колькасць разнавіднасцяў вядома з усходніх раёнаў Палеарктыкі. На велізарнай тэрыторыі Сібіры і Далёкага Усходу жыве цэлы шэраг розных папуляцый. Да ліку найбольш распаўсюджаных падвідаў Усходняй Азіі ставяцца E. a. davidi Obth., E. a. sibirica Stdgr. і E. a. lacta Christ. Таксама, адзін і той жа падвід і на адных і тых жа участках у розныя гады можа ўтвараць ўзаемна адрозныя формы.
Месца лёту: Сырыя месцы — сырыя лугі, палі, узлескі, багны і т . п. У Еўропе характэрна лакальнае распаўсюджанне з вялікімі разрывамі.
У Маскоўскай вобласці за апошнія 30 гадоў від адзначаны ў Балашыхінскім, Мажайскім, Нара-Фамінскім, Мыцішчынскім, Нагінскім, Арэхава-Зуеўскім, Раменскім, Сергіева-Пасадскім і Серпухаўскім раёнах.
Частата лёту: Не часта.
