Эдуард Фрэдэрык Ліндлі Вуд Галіфакс
Эдуард Вуд, 1-ы граф Галіфакс Edward Frederick Lindley Wood, 1st Earl of Halifax | |||
![]() | |||
на вокладцы часопіса «Тайм» ад 12.04.1926 | |||
| |||
---|---|---|---|
3 красавіка 1926 — 18 красавіка 1931 | |||
Манарх | Георг V | ||
Папярэднік | Руфус Айзекс, 1-ы маркіз Рэдзінг | ||
Пераемнік | Фрымен Фрымен-Томас | ||
Партыя | |||
Адукацыя | |||
Дзейнасць | палітык, дыпламат | ||
Месца працы | |||
Веравызнанне | англіканства | ||
Нараджэнне | 16 красавіка 1881 | ||
Смерць | 23 снежня 1959 (78 гадоў) | ||
Бацька | Чарльз Ліндлі Вуд, 2-гі віконт | ||
Маці | Lady Agnes Courtenay[d] | ||
Жонка | Lady Dorothy Onslow[d] | ||
Дзеці | Charles Wood, 2nd Earl of Halifax[d], Richard Wood, Baron Holderness[d], Lady Anne Wood[d], Mary Wood[d] і Francis Wood[d] | ||
Ваенная служба | |||
Род войскаў | Брытанская армія[d][1] | ||
Бітвы | |||
Узнагароды | |||
Эдуард Вуд, з 1944 1-й граф Галіфакс (англ.: Edward Frederick Lindley Wood, 1st Earl of Halifax; 16 красавіка 1881- 23 снежня 1959) — англійскі палітык, адзін з лідараў кансерватараў. У 1925 яму быў прысвоены тытул барон Ірвін, у 1934 — віконт Галіфакс, у 1944 — граф Галіфакс.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Эдуард Вуд быў унукам дзяржсакратара па справах Індыі Чарльза Вуда. У 1925—1930 лорд Ірвін быў генерал-губернатарам і віцэ-каралём Індыі. Імкнуўся замацаваць за ёй статус дамініёна, процідзейнічаў руху за незалежнасць. У 1930 г. пасадзіў у турму Махатму Гандзі, калі той правёў 200-мільны (321,8 км) «саляны паход» у знак пратэсту супраць брытанскай манаполіі на продаж солі. Затым быў прыхільнікам прымірэння — спробаў Невіла Чэмберлена задаволіць патрабаванні дзяржаў восі. Лорд Галіфакс быў міністрам замежных спраў у яго кансерватыўным кабінеце ў 1938—1940 гг., пасля таго як Энтані Ідэн падаў у адстаўку з-за нежадання ісці на перамовы з еўрапейскімі дыктатарамі. Пагадзіўся на далучэнне да нацысцкай Германіі Аўстрыі ў 1938 г. (аншлюс) і на акупацыю Гітлерам часткі Чэхаславакіі паводле Мюнхенскага пагаднення.
Адмовіўся ад запрашэння прыехаць на перамовы ў Маскву, перададзенага савецкім кіраўніцтвам праз пасла І. М. Майскага 12 чэрвеня 1939 г. Падчас Другой сусветнай вайны быў паслом у ЗША.
Папярэднік: Філіп Кер |
Пасол Вялікабрытаніі ў ЗША 1940—1946 |
Пераемнік: Арчыбальд Кларк Кер |
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Oxford Dictionary of National Biography / C. Matthew — Oxford: OUP, 2004.
- ↑ 2,0 2,1 Mackie, Colin British Diplomatic Directory (1820-2005) — Форын Офіс.
- ↑ Lord Halifax Dies of Chest Illness — Cardiff: Reach plc, 1959. — Iss. 28150. — P. 3.
- Выпускнікі Ітана
- Нарадзіліся 16 красавіка
- Нарадзіліся ў 1881 годзе
- Нарадзіліся ў Дэване
- Памерлі 23 снежня
- Памерлі ў 1959 годзе
- Памерлі ў Англіі
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна Святога Міхаіла і Святога Георгія
- Кавалеры ордэна Падвязкі
- Кавалеры Вялікага Крыжа ордэна За заслугі перад ФРГ
- Кавалеры брытанскага ордэна Заслуг
- Асобы
- Міністры замежных спраў Вялікабрытаніі
- Віцэ-каралі Індыі
- Члены Кансерватыўнай партыі Вялікабрытаніі
- Лідары Палаты лордаў
- Выпускнікі Оксфардскага ўніверсітэта
- Паслы Вялікабрытаніі ў ЗША