Эрвін Отавіч Шуберт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Э. О. Шуберт)
Эрвін Отавіч Шуберт
Дата нараджэння 31 мая 1912(1912-05-31)
Месца нараджэння
Дата смерці 26 красавіка 1996(1996-04-26) (83 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Месца працы
Член у
Узнагароды
залаты медаль ВДНГ сярэбраны медаль ВДНГ бронзавы медаль ВДНГ

Эрвін Отавіч Шуберт (нар. 31 мая 1912, г. Піяск, цяпер Польшча — 26 красавіка 1996) — беларускі архітэктар-мастак і дызайнер мэблі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1928 годзе пайшоў працаваць сталяром на мэблевую фабрыку. Адначасова пачаў вучыцца на вячэрнім факультэце Вышэйшай школы г. Берліна па спецыяльнасці, а ў 1931 г. перавёўся на дзённае аддзяленне[1]. У Германіі таго часу эталонам мэблевага дызайну стала мэбля стылю баўхаус. Магчыма, асновы гэтага стылю ляглі ў аснову першых самастойных работ Эрвіна Отавіча. У 1933 годзе ён удзельнічаў ва ўсегерманскім конкурсе «Новыя формы мэблі». Праекты Шуберта былі прызнаны лепшымі, яму прысудзілі першую і заахвочвальную прэміі[2].

У сакавіку 1933 г. атрымаў дыплом архітэктара па інтэр’еры і мэблі. У тым жа месяцы НСДАП атрымала большасць у Рэхстагу. У красавіку таго ж года Шуберт па палітычных перакананнях з’ехаў у Савецкі Саюз і замовіў праз МАДР пра атрыманне савецкага грамадзянства[1]. Першыя практычныя крокі архітэктара Шуберта ў Маскве — гэта праца мастаком-канструктарам у мастацкім фабрычна-заводскім вучылішчы ў Абрамцаве і навуковым супрацоўнікам у Кабінеце ўнутранага абсталявання і мастацкай прамысловасці Усесаюзнай акадэміі архітэктуры. З гэтага часу ён працаваў над распрацоўкай праектаў мэблі, якая пазней стала папулярнай у СССР.

З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны, архітэктар Шуберт падзяліў лёс шматлікіх савецкіх немцаў і быў высланы ў Татарскую АССР. За час высылкі працаваў у лясгасе пад г. Баўлы, у будаўнічых арганізацыях Казані і Залатавуста[1], у Чалябінскгарпраекце. Член Саюза архітэктараў СССР з 1955 года[3].

У 1960-я гг., калі пачалася барацьба з «архітэктурнымі празмернасцямі», успомнілі пра напрацоўкі канструктывістаў. Як спецыяліст Эрвін Отавіч даследваў пытанні комплекснага нетыпавога абсталявання грамадскіх будынкаў, новых узораў і тэхналогій вытворчасці мэблі.

У Беларусі[правіць | правіць зыходнік]

У верасні 1960 г. майстра запрасілі на працу ў г. Мінск, на пасаду галоўнага архітэктара праектаў інстытута «Мінскпраект»[1]. З 1963 года — галоўны архітэктар эксперыментальна-канструктарскага бюро мэблі Мінляспрама БССР[3]. Рамкі існых у 1960-х гг. тэхналогій яшчэ былі цесныя для ўвасаблення ў жыццё яго задум, але многае галоўнаму архітэктару ўсё ж удалося ажыццявіць — перабудаваць не толькі сістэму праектавання, але і арганізацыю вытворчасці[4].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар праектаў крам «Галоўтытунь» у Баку, Батумі, Сухумі, Ерэване (19351938), аўтар інтэр’ераў Казанскага філіяла Акадэміі навук СССР, Палаца культуры ў г. Аш, комплекснага абсталявання і меблёўкі абласной бібліятэкі  (руск.), эксперыментальнай школы і ясляў-саду ў Чалябінску, праектаў жылых дамоў, піянерлагераў, дзіцячых дач (19531959), аўтар камплектаў мэблі для Мінскага аэрапорта, кнігарні «Дружба», чытальнай залы імя Горкага, актавай залы заводакіраўніцтва трактарнага завода ў Мінску, санаторыя «Ай-Даніль» у Ялце[3], агенцтва Аэрафлоту, Вярхоўнага Савета БССР, Дзяржаўнай бібліятэкі імя Леніна, залы выставак Дома мадэляў, дома творчасці пісьменнікаў «Іслач», дома адпачынку «Дразды», гасцініцы «Беларусь», санаторыя «Беларусь»[ru] у Місхоры, Дзяржаўнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета БССР і іншых[4].

Эрвін Отавіч быў пастаянным удзельнікам конкурсаў па праектаванні мэблі. Распрацаваў праекты і ажыццявіў у натуры выставачныя кампазіцыі павільёна Беларусі на ВДНГ СССР, на міжнародных кірмашах у Лейпцыгу, Дзюсельдорфе, Маскве[1].

Пры непасрэдным удзеле Шуберта ўпершыню ў БССР была створана серыя корпуснай мэблі ўніверсальнай зборна-разборнай канструкцыі, камплект мэблі з улікам трансфармацыі па росце[3], распачаты пошукі новых формаў гнутаклеенай мэблі, дэкаратыўнай апрацоўкі вырабаў з дапамогай пескаструменнай тэхналогіі[2].

У 1964 г. быў выдадзены «Альбом бібліятэчнага абсталявання» (Масква)[3], а ў 1981 г. інстытут «Мінскпраектмэбля» выпусціў каталог мэблі,[4] у якім былі сабраны лепшыя ўзоры мэблі па праектах Эрвіна Отавіча. Стаяў у вытокаў стварэння савецкай мэблі, праекты якой разлічаны на індустрыяльныя метады яе вытворчасці.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны залатым (1968), сярэбраным (1972), бронзавым (1976) медалямі ВДНГ СССР, дыпломамі I, II, III ступеняў (1971, 1974, 1979) ВДНГ БССР[3].

Зноскі

  1. а б в г д Шостак, Г. И. К 95-летию со дня рождения Э. О. Шуберта / Г. И. Дубовик // Республиканская строительная газета. — 2007. — 30 мая. — С. 17-18.
  2. а б Э. О. Шуберт. К 95-летию мастера // Белорусский союз архитекторов. — 2007. — Режим доступа: http://bsa.by. — Дата доступа: 08.05.2011.
  3. а б в г д е Шуберт Эрвин Оттович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
  4. а б в Новости отрасли // Архивы Беларуси. — 2007. — Режим доступа: http://archives.gov.by. — Дата доступа: 08.05.2011.

Литература[правіць | правіць зыходнік]

  • Шуберт Эрвин Оттович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
  • Кес, Д. Стили мебели / Д. Кес. — М.: Издательство АН Венгрии, 1981. — 298 с.
  • Шостак, Г. И. К 95-летию со дня рождения Э. О. Шуберта / Г. И. Дубовик // Республиканская строительная газета. — 2007. — 30 мая. — С. 17-18.
  • Э. О. Шуберт. К 95-летию мастера // Белорусский союз архитекторов. — 2007. — Режим доступа: http://bsa.by. — Дата доступа: 08.05.2011.
  • Новости отрасли // Архивы Беларуси. — 2007. — Режим доступа: http://archives.gov.by. — Дата доступа: 08.05.2011.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]