Перайсці да зместу

Яраслаў Мацеевіч Галоўчынскі

Дадаць спасылкі
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Яраслаў Мацеевіч Галоўчынскі
староста ковенскі[d]
з 1565
маршалак земскі ковенскі[d]
1566 — 1567
Нараджэнне 1520[1]
Смерць 1567[2][3]
Месца пахавання
Род Галоўчынскія[5]
Бацька Мацвей Мікітавіч Галоўчынскі[6]
Маці Людміла Духніч[d][7]
Жонка Дарота з Касцевічаў[d][8][5]
Дзеці Мікалай, Шчасны, Яраслаў

Яраслаў Мацеевіч Галоўчынскі (каля 1510[9], або 1520[10] — кастрычнік 1567) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Паходзіў з княжацкага роду Галоўчынскіх герба «Лебедзь». Нарадзіўся ў сям’і Мацея Мікіцініча. Маршалак каралеўскі з 1549 года, дзяржаўца ляхавіцкі ў 1546—1549 гадах і ковенскі з 1565 года. Валодаў маёнткамі Водва, Галоўчын, Барберышкі, Езна і інш., з якіх у 1565 годзе ставіў у войска 100 коннікаў і 50 драбантаў[10].

Сям’я

[правіць | правіць зыходнік]

Быў жанаты з Даротай, дачкой кобрынскага старосты Вацлава Касцевіча. Меў сыноў Мікалая, Шчаснага і Яраслава і некалькі дачок.

Зноскі

  1. ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 121.
  2. ↑ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 176.
  3. ↑ Monografia rodziny Szemiothów (Szemetów, Szemiotów) herbu Łabędź odmienny, XV―XXI wiek / пад рэд. H. Lulewicz — Warszawa: Neriton, 2022. — С. 118. — 851 с. — ISBN 978-83-66018-15-0
  4. ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 123.
  5. ↑ а б Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 121–123.
  6. ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 118, 121, 260.
  7. ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 118, 121.
  8. ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. V, Ziemia połocka i województwo połockie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. Г. Люлевіч — Warszawa: 2018. — С. 237. — ISBN 978-83-65880-49-9
  9. ↑ Галоўчынскія // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — 537 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0.
  10. ↑ а б Валерый Пазднякоў. Галоўчынскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Яраслаў_Мацеевіч_Галоўчынскі&oldid=4193677"