Яі Боні
Тома Яі Боні фр.: Thomas Yayi Boni | |||
![]() | |||
| |||
---|---|---|---|
з 6 красавіка 2006 | |||
Прэм’ер-міністр | Паскаль Купакі | ||
Папярэднік | Мацьё Керэку | ||
| |||
29 студзеня 2012 — 27 студзеня 2013 | |||
Папярэднік | Тэадора Обіянг Нгуэма | ||
Пераемнік | Хайлемарыям Дэсалень | ||
Партыя | |||
Адукацыя | |||
Дзейнасць | палітык, эканаміст, банкір | ||
Веравызнанне | Евангельскія хрысціяне | ||
Нараджэнне | 1 ліпеня 1952[2][3][4] (68 гадоў) | ||
Жонка | Шанталь дэ Соўза | ||
Узнагароды | |||
Тома Яі Боні (фр.: Thomas Yayi Boni) (1 ліпеня 1952, Чаўру, Боргу, Бенін) — бенінскі дзяржаўны дзеяч. Прэзідэнт Беніна з 6 красавіка 2006, старшыня Афрыканскага саюза з 29 студзеня 2012 па 27 студзеня 2013.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Атрымаў адукацыю ў абласным цэнтры Параку, а затым вучыўся на эканамічным факультэце Нацыянальнага ўніверсітэта Беніна. Вывучаў банкаўскую справу ў Дакары (Сенегал), а затым эканоміку і палітыку ў Арлеанскім універсітэце ў Францыі і ва ўніверсітэце Парыжа, дзе ён атрымаў доктарскую ступень па эканоміцы ў 1976.
З 1980 па 1988 працаваў у Цэнтральным банку дзяржаў Заходняй Афрыкі, стаўшы намеснікам дырэктара. У 1988 стаў намеснікам дырэктара Цэнтра банкаўскіх даследаванняў па прафесійнаму развіццю ў Заходняй Афрыцы (Дакар). З 1992 па 1994 працаваў у кабінеце прэзідэнта Беніна Нісефора Сагло, адказны за грашова-крэдытную і банкаўскую палітыку. Нарэшце, у 1994 ён быў прызначаны старшынём Заходне-Афрыканскага банка развіцця (ЗАБР). За працу ў банку развіцця Заходняй Афрыкі ён быў узнагароджаны нацыянальным ордэнам за заслугі Французскай Рэспублікай.
У першым туры прэзідэнцкіх выбараў Беніна (5 сакавіка), за Боні было аддадзена 32 % галасоў. Яго бліжэйшы супернік, Андрыен Хунгбеджы з Партыі за дэмакратычнае абнаўленне, атрымаў 25 %. Астатнія 26 кандыдатаў, якія прынялі ўдзел у выбарах, атрымалі меншую колькасць галасоў. У другім туры выбараў (19 сакавіка), Боні перамог, набраўшы 75 % галасоў выбаршчыкаў.