(11) Парфенопа

(11) Парфенопа
(11) Парфенопа ;
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Анібале дэ Гаспарыс
Месца выяўлення	Кападымонтэ
Дата выяўлення	11 мая 1850
Эпанім	Парфенопа
Альтэрнатыўныя абазначэнні	A850 JA
Катэгорыя	Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
	Эпоха 30 верасня 2012 года; JD 2456200.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,0987914
Вялікая паўвось (a)	366,876 млн км; (2,4524171 а.а.)
Перыгелій (q)	330,632 млн км; (2,2101394 а.а.)
Афелій (Q)	403,121 млн км; (2,6946948 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 402,781 сут (3,841 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	18,973 км/с
Схіленне (i)	4,62611°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	125,59696°
Аргумент перыгелія (ω)	195,16609°
Сярэдняя анамалія (M)	23,57177°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	153,33 ± 3,1 км (IRAS)
Маса	6,15×1018 кг
Шчыльнасць	3,28 ± 0,2 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,0578 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,0941 км/с
Перыяд вярчэння	13,7204 гад
Спектральны клас	S (Sk)
Бачная зорная велічыня	8,68 — 12,16 m
Абсалютная зорная велічыня	6,55m
Альбеда	0,1803
Сярэдняя тэмпература паверхні	174 К (−99 °C)

(11) Парфенопа (стар.-грэч.: Παρθενόπη) — буйны астэроід галоўнага пояса, які належыць да светлага спектравага класу S. Ён быў адкрыты 11 мая 1850 года італьянскім астраномам Анібале дэ Гаспарысам у абсерваторыі Кападымонтэ і названы ў гонар сірэны, якая паводле легенды заснавала горад Парфенопа (у наш час — Неапаль). Імя астэроіда прапанаваў англійскі астраном сэр Джон Гершэль у 1849 годзе^[5].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Спіс астэроідаў (1—100)

Зноскі

↑ JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4026990"></a>
↑ Mass and density of asteroids (4) Vesta and (11) Parthenope. Observatoire de Bordeaux. 2001. (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 15 лютага 2012. Праверана 11.10.2008.
↑ Lightcurves and Map Data on Numbered Asteroids N° 1 to 52225 (нявызн.)(недаступная спасылка). AstroSurf. Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2005. Праверана 3 лістапада 2008.
↑ AstDys (11) Parthenope Ephemerides (нявызн.)(недаступная спасылка). Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. Архівавана з першакрыніцы 6 чэрвеня 2022. Праверана 26 чэрвеня 2010.
↑ De Gasparis, Annibale (May 1850). "The New Planet Parthenope". Monthly notices of the Royal Astronomical Society. 10: 144–147. Bibcode:1850MNRAS..10..145.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

База даных JPL НАСА па малых целах Сонечнай сістэмы (11)
База даных MPC па малых целах Сонечнай сістэмы 11
IOTA (International Occultation Timing Association) occultation database
2011-Jan-26 Occultation Архівавана 8 студзеня 2014. / (2011 Asteroidal Occultation Results for North America)
Elements and Ephemeris for (11) Parthenope (нявызн.)(недаступная спасылка). Minor Planet Center. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016. Праверана 21 верасня 2015. (displays Elong from Sun and V mag for 2011)

[_5992747632ae9049-1] JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4026990"></a>

[Mass1-2] Mass and density of asteroids (4) Vesta and (11) Parthenope. Observatoire de Bordeaux. 2001. (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 15 лютага 2012. Праверана 11.10.2008.

[3] Lightcurves and Map Data on Numbered Asteroids N° 1 to 52225 (нявызн.)(недаступная спасылка). AstroSurf. Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2005. Праверана 3 лістапада 2008.

[AstDys-Parthenope-4] AstDys (11) Parthenope Ephemerides (нявызн.)(недаступная спасылка). Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. Архівавана з першакрыніцы 6 чэрвеня 2022. Праверана 26 чэрвеня 2010.

[5] De Gasparis, Annibale (May 1850). "The New Planet Parthenope". Monthly notices of the Royal Astronomical Society. 10: 144–147. Bibcode:1850MNRAS..10..145.

[1]

[3]

[2]

[4]

[5]