Перайсці да зместу

(146) Луцына

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(146) ЛуцынаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Альфонс Барэлі
Месца выяўлення Марсель
Дата выяўлення 8 чэрвеня 1875
Эпанім Lucina[d][1]
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1950 CY
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,0652492
Вялікая паўвось (a) 406,881 млн км
(2,7198348 а.а.)
Перыгелій (q) 380,333 млн км
(2,5423678 а.а.)
Афелій (Q) 433,43 млн км
(2,8973018 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 638,371 сут (4,486 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 18,041 км/с
Схіленне (i) 13,09127°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 83,98329°
Аргумент перыгелія (ω) 146,47223°
Сярэдняя анамалія (M) 206,74638°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 132,21 км
Маса 2,4×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0369 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0699 км/с
Перыяд вярчэння 18,557 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 8,20m
Альбеда 0,0531
Сярэдняя тэмпература паверхні 169 К (−104 °C)

(146) Луцына (лац.: Lucina) — даволі вялікі і вельмі цёмны астэроід галоўнага пояса, паверхня якога складаецца з простых вугляродных злучэнняў. Ён быў адкрыты 8 чэрвеня 1875 года французскім астраномам Альфонсам Барэлі ў Марсельскай абсерваторыі і названы ў гонар Луцыны  (англ.) — багіні родаў рымскай міфалогіі[2].

Зноскі

  1. Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 26. — ISBN 978-3-642-29717-5
  2. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 28. — ISBN 3-540-00238-3.