(168) Сібіла
(168) Сібіла![]() | |
---|---|
Адкрыццё | |
Першаадкрывальнік | Дж. К. Уотсан |
Месца выяўлення | Эн-Арбар |
Дата выяўлення | 28 верасня 1876 |
Эпанім | Сівіла |
Альтэрнатыўныя абазначэнні | 1949 MO; A911 HF |
Арбітальныя характарыстыкі | |
JD 2456000.5 |
|
Эксцэнтрысітэт (e) | 0,06847 |
Вялікая паўвось (a) |
505,291 млн км (3,37766 а.а.) |
Перыгелій (q) |
470,693 млн км (3,14639 а.а.) |
Афелій (Q) |
539,888 млн км (3,60893 а.а.) |
Перыяд абарачэння (P) | 2 267,37 сут (6,208 г) |
Сярэдняя арбітальная скорасць | 16,187 км/с |
Схіленне (i) | 4,635° |
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 206,424° |
Аргумент перыгелія (ω) | 168,461° |
Сярэдняя анамалія (M) | 187,415° |
Фізічныя характарыстыкі | |
Дыяметр | 148,39 км |
Маса | 3,42×1018 кг |
Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0415 м/с² |
2-я касмічная скорасць | 0,0785 км/с |
Перыяд вярчэння | 47,009 гад |
Спектральны клас | C |
Абсалютная зорная велічыня | 7,94m |
Альбеда | 0,0535 |
Сярэдняя тэмпература паверхні | 153 К (−120 °C) |
(168) Сібіла (стар.-грэч.: σίβυλλαι) — даволі буйны астэроід галоўнага пояса, з вельмі цёмнай паверхняй, што абумоўлена наяўнасцю ў яе складзе простых вугляродных злучэнняў. Астэроід уваходзіць у склад сямейства Кібелы. Ён быў адкрыты 28 верасня 1876 года амерыканскім астраномам Дж. Уотсанам у Эн-Арбар, ЗША і названы ў гонар Сівілы, прарочыцы і прадракальніцы згодна старажытнагрэчаскай міфалогіі[1].
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Зноскі
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 30. — ISBN 3-540-00238-3.