(176) Ідуна
(176) Ідуна![]() | |
---|---|
Адкрыццё | |
Першаадкрывальнік | К. Г. Ф. Петэрс |
Месца выяўлення | Клінтан |
Дата выяўлення | 14 кастрычніка 1877 |
Эпанім | Ідун |
Альтэрнатыўныя абазначэнні | 1945 RQ |
Арбітальныя характарыстыкі | |
JD 2456000.5 |
|
Эксцэнтрысітэт (e) | 0,16569 |
Вялікая паўвось (a) |
477,154 млн км (3,18958 а.а.) |
Перыгелій (q) |
398,095 млн км (2,6611 а.а.) |
Афелій (Q) |
556,214 млн км (3,71806 а.а.) |
Перыяд абарачэння (P) | 2 080,648 сут (5,697 г) |
Сярэдняя арбітальная скорасць | 16,562 км/с |
Схіленне (i) | 25,585° |
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 200,696° |
Аргумент перыгелія (ω) | 189,995° |
Сярэдняя анамалія (M) | 145,483° |
Фізічныя характарыстыкі | |
Дыяметр | 121,04 км |
Маса | 1,86×1018 кг |
Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0338 м/с² |
2-я касмічная скорасць | 0,0640 км/с |
Перыяд вярчэння | 11,2877 гад |
Спектральны клас | G |
Абсалютная зорная велічыня | 7,90m |
Альбеда | 0,0824 |
Сярэдняя тэмпература паверхні | 156 К (−117 °C) |
(176) Ідуна (нарв.: Iðunn) — буйны астэроід галоўнага пояса, з вельмі нізкім альбеда паверхні, па складзе блізкай да складу паверхні Цэрэры. Ён быў адкрыты 14 кастрычніка 1877 года германа-амерыканскім астраномам К. Г. Ф. Петэрсам у Клінтане, ЗША і названы ў гонар Ідун, багіні вечнай юнацкасці ў геромано-скандынаўскай міфалогіі[1].
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Зноскі
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 31. — ISBN 3-540-00238-3.